اپسین

اپسین های جانوری گیرنده های جفت شده با پروتئین G و گروهی از پروتئین ها هستند که از طریق رنگ بر، معمولاً شبکیه، به نور حساس می شوند. هنگامی که اپسین ها به شبکیه متصل می شوند، به پروتئین های رتینیلیدین تبدیل می شوند، اما معمولاً بدون در نظر گرفتن آنها همچنان اپسین نامیده می شوند. برجسته ترین آنها در سلول های گیرنده نور شبکیه دیده می شوند. پنج گروه کلاسیک از اپسین ها در بینایی نقش دارند و واسطه تبدیل یک فوتون نور به سیگنال الکتروشیمیایی هستند که نخستین مرحله در آبشار انتقال بصری است. اپسین دیگری که در شبکیه چشم پستانداران یافت می شود، ملانوپسین، در ساعت زیستی شبانه روزی و واکنش نوری مردمک دخیل است اما در بینایی نقش ندارد. انسان ها در مجموع ۹ اپسین دارند. علاوه بر بینایی و درک نور، اپسین ها ممکن است دما، صدا یا مواد شیمیایی را نیز حس کنند.
اپسین های جانوری نور را تشخیص می دهند و مولکول هایی هستند که به ما امکان دیدن را می دهند. اپسین ها گیرنده های جفت شده با پروتئین G ( GPCRs ) هستند، [ ۱] [ ۲] که گیرنده های شیمیایی هستند و دارای هفت حوزه گذرنده هستند که یک جایگاه اتصال برای لیگاند را تشکیل می دهند. [ ۳] [ ۴] لیگاند اپسین ها کروموفور ۱۱ - سیس - رتینال مبتنی بر ویتامین A است، [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] که به صورت کووالانسی از طریق شیف باز[ ۱۰] [ ۱۱] به یک باقی مانده لیزین[ ۱۲] در حوزه گذرنده هفتم متصل می شود. [ ۱۳] [ ۱۴] [ ۱۵] با این حال، 11 - cis - retinal فقط جایگاه اتصال را مسدود می کند و اپسین را فعال نمی کند. اپسین تنها زمانی فعال می شود که 11 - cis - retinal یک فوتون نور را جذب کند و ایزومریزه شود به همه - trans - retinal, [ ۱۶] [ ۱۷] شکل فعال گیرنده، [ ۱۸] [ ۱۸] [ ۱۹] که سبب تغییرهای همسان در اپسین می شود، [ ۱۸] که یک آبشار انتقال نوری را فعال می کند. [ ۲۰] بنابراین، یک گیرنده شیمیایی به گیرنده نور یا photo ( n ) تبدیل می شود.
در سلول های گیرنده نوری مهره داران، تمام ترانس رتینال آزاد می شود و با یک شبکیه ۱۱ سیس جدید ساخته شده از سلول های اپیتلیال شبکیه جایگزین می شود. علاوه بر ۱۱ - cis - retinal ( A1 ) ، 11 - cis - ۳، 4 - didehydroretinal ( A2 ) نیز در مهره داران به عنوان لیگاند مانند ماهیان آب شیرین یافت می شود. [ ۱۹] در مقایسه با اپسین های A1، اپسین های متصل به A2 دارای λ max و طیف جذبی هستند. [ ۲۱]