اپرون


برابر پارسی: سیخک، مهمیز

دانشنامه عمومی

در ژنتیک، اپرون واحد عملکرد دی ان ای ژنومی است که شامل مجموعه ای از ژن های تحت کنترل یک سیگنال برانگیزنده یا پروموتر است. [ ۱] [ ۲] از هر یک اپرون یک آران ای پیام رسان ( mRNA ) رونویسی می شود. البته اپرون علاوه بر یوکاریوتها، در پروکاریوتها و ویروس ها نیز وجود دارد.
یک اپرون از چهار بخش اصلی تشکیل شده است:
1. برانگیزنده یا پروموتر
2. تنظیم کنننده
3. اپراتور
4. ژنهای ساختاری
بسیاری اوقات در انتهای یک اپرون یک بخش انتهایی ( ترمیناتور ) نیز وجود دارد.
اپرون لک یکی از معروفترین اپرون ها است. اپرون لک اپرون مورد نیاز برای انتقال و سوخت وساز لاکتوز در اشریشیا کلی ( E. coli ) و برخی دیگر از باکتری های روده ای است. اپرون لک سه ژن ساختاری lacZ ، lacY و lacA دارد. این سه ژن آنزیمهای بتا گالاکتوزیداز ، لاکتوز پرمئاز و گالاکتوزید O - استیل ترانسفراز را کد می کنند. این سه آنزیم برای متابولیسم لاکتوز در باکتری ضروریند.
عکس اپرون
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اُپِرون (operon)
گروهی از ژن های مجاور یکدیگر روی کروموزوم که به شکل یکپارچه روشن و خاموش می شوند. معمولاً آنزیم هایی تولید می کنند که مراحل متفاوت یک مسیر زیست شیمیایی را با یک ژن واحد، معروف به اپراتور۱، کنترل می کنند. زیست شیمی دانان فرانسوی، فرانسوا ژاکوب۲ و ژاک مونو۳ در ۱۹۶۱ اُپرون ها را در باکتری ها کشف کردند. معمولاً اُپرون ها در موجودات عالی تر یافت نمی شوند و تنظیم سوخت وساز با فرایندی پیچیده تر صورت می گیرد.

پیشنهاد کاربران

اپرونِ، منفیِ
اَپرونه ها، اعدادمنفی
افزونِ، مثبتِ
افزونه ها، اعدادمثبت

بپرس