آپراکلونیدین. آپراکلونیدین ( انگلیسی: Apraclonidine ) آپراکلونیدین ( INN ) که با نام تجاری آیوپیدین نیز شناخته می شود، یک سمپاتومیمتیک است که در درمان گلوکوم استفاده می شود. این دارو یک آگونیست گیرنده آدرنرژیک α۲ و یک آگونیست گیرنده آدرنرژیک α۱ ضعیف است.
آپراکلونیدین موضعی با غلظت ۱٪ برای پیشگیری و درمان افزایش فشار داخل چشم ( IOP ) پس از جراحی و ۰٫۵٪ برای درمان کمکی کوتاه مدت در بیماران تحت درمان پزشکی با بیشینه تحمل که نیاز به کاهش بیشتر IOP دارند، تجویز می شود. یک قطره معمولاً یک ساعت قبل از جراحی لیزری چشم اضافه می شود و یک قطره دیگر پس از پایان عمل تزریق می شود.
آپراکلونیدین برای درمان کمکی کوتاه مدت گلوکوم برای بیمارانی که تحت درمان پزشکی با بیشینه تحمل هستند و نیاز به کاهش بیشتر IOP دارند، توصیه می شود. این بیماران که برای به تعویق انداختن جراحی تحت درمان با آپراکلونیدین قرار می گیرند، باید معاینات پیگیری مکرر داشته باشند و در صورت افزایش چشمگیر فشار درون چشم، درمان قطع شود.
آپرااکلونیدین ممکن است در تشخیص سندرم هورنر مفید باشد. در سندرم هورنر، عصب سمپاتیک به عضله بازکننده مردمک از بین می رود؛ بنابراین مردمک مبتلا میوتیک است و گشادکننده مردمک با افزایش گیرنده های α۱ به عصب کشی پاسخ می دهد. آپراکلونیدین به دلیل خواص ضعیف α۱ - آدرنرژیک در این مورد مفید است. هنگامی که روی عضله گشادکننده مردمک عصب کشی شده ( و در نتیجه بسیار حساس ) اعمال می شود، یک پاسخ اتساع فوق العاده طبیعی ایجاد می شود که در آن مردمک به درجه ای بیشتر از آنچه در یک عضله بدون عصب دیده می شود متسع می شود. این باعث برگشت آنیزوکوری می شود که مشخصه هورنر است.
آپراکلونیدین موضعی همچنین می تواند با افزایش جریان خروجی ترابکولار، به روشی مشابه کلونیدین، اما بدون عوارض جانبی قلبی عروقی، فشار درون چشم را در بیماران گلوکوم کاهش دهد. آپراکلونیدین با سایر درمان ها مانند بریمونیدین و پیلوکارپین در پیشگیری از افزایش فشار داخل چشم بعد از ترابکولوپلاستی با لیزر مقایسه شده است. [ ۱] در مقایسه با بریمونیدین یا پیلوکارپین، نتایج تفاوت معنی داری را در کاهش فشار داخل چشم برای آپراکلونیدین نشان نداد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآپراکلونیدین موضعی با غلظت ۱٪ برای پیشگیری و درمان افزایش فشار داخل چشم ( IOP ) پس از جراحی و ۰٫۵٪ برای درمان کمکی کوتاه مدت در بیماران تحت درمان پزشکی با بیشینه تحمل که نیاز به کاهش بیشتر IOP دارند، تجویز می شود. یک قطره معمولاً یک ساعت قبل از جراحی لیزری چشم اضافه می شود و یک قطره دیگر پس از پایان عمل تزریق می شود.
آپراکلونیدین برای درمان کمکی کوتاه مدت گلوکوم برای بیمارانی که تحت درمان پزشکی با بیشینه تحمل هستند و نیاز به کاهش بیشتر IOP دارند، توصیه می شود. این بیماران که برای به تعویق انداختن جراحی تحت درمان با آپراکلونیدین قرار می گیرند، باید معاینات پیگیری مکرر داشته باشند و در صورت افزایش چشمگیر فشار درون چشم، درمان قطع شود.
آپرااکلونیدین ممکن است در تشخیص سندرم هورنر مفید باشد. در سندرم هورنر، عصب سمپاتیک به عضله بازکننده مردمک از بین می رود؛ بنابراین مردمک مبتلا میوتیک است و گشادکننده مردمک با افزایش گیرنده های α۱ به عصب کشی پاسخ می دهد. آپراکلونیدین به دلیل خواص ضعیف α۱ - آدرنرژیک در این مورد مفید است. هنگامی که روی عضله گشادکننده مردمک عصب کشی شده ( و در نتیجه بسیار حساس ) اعمال می شود، یک پاسخ اتساع فوق العاده طبیعی ایجاد می شود که در آن مردمک به درجه ای بیشتر از آنچه در یک عضله بدون عصب دیده می شود متسع می شود. این باعث برگشت آنیزوکوری می شود که مشخصه هورنر است.
آپراکلونیدین موضعی همچنین می تواند با افزایش جریان خروجی ترابکولار، به روشی مشابه کلونیدین، اما بدون عوارض جانبی قلبی عروقی، فشار درون چشم را در بیماران گلوکوم کاهش دهد. آپراکلونیدین با سایر درمان ها مانند بریمونیدین و پیلوکارپین در پیشگیری از افزایش فشار داخل چشم بعد از ترابکولوپلاستی با لیزر مقایسه شده است. [ ۱] در مقایسه با بریمونیدین یا پیلوکارپین، نتایج تفاوت معنی داری را در کاهش فشار داخل چشم برای آپراکلونیدین نشان نداد. [ ۲]
wiki: آپراکلونیدین