اپتیک اتمسفر

اپتیک اتمسفر ( انگلیسی: Atmospheric optics ) شاخه ای از فیزیک اتمسفر و مطالعه در بارهٔ ویژگی های نوری متمایز جو زمین است؛ نتایج متفاوتی که فرآیندهای اتمسفری با تفکیک زمانی و مکانی، فراتر از آنچه که با چشم غیر مسلح قابل تشخیص است، حاصل می شود. [ ۱] «اپتیک هواشناسی» «بخشی از اپتیک اتمسفر است که به مطالعهٔ الگوهای قابل مشاهده با چشم غیرمسلح می پردازد». [ ۲] با این وجود، این دو اصطلاح گاهی به جای هم استفاده می شوند.
پدیده های نوری هواشناسی هم، همانگونه که در بالا اشاره شد، به این موضوع می پردازند که چگونه خواص نوری جو زمین باعث ایجاد طیف گسترده ای از پدیده های نوری و پدیده های مختلف ادراک بصری می شود.
نمونه هایی از پدیده های هواشناسی عبارتند از:
• رنگ آبی آسمان از پراکندگی ریلی است که نور خورشید را با فرکانس بالاتر/طول موج کوتاهتر ( آبی ) به میدان دید ناظر هدایت می کند.
• رنگ مایل به قرمز خورشید هنگامی که از طریق یک جو غلیظ مشاهده می شود، مانند طلوع یا غروب خورشید. این به این دلیل است که نور قرمز کمتر از نور آبی پراکنده می شود. نور قرمز به چشم ناظر می رسد، در حالی که نور آبی به خارج از خط دید پراکنده می شود.
• رنگ های دیگر در آسمان، مانند آسمان درخشان ( درخشش آلپ ) در هنگام غروب و سحر. این ها در اثر ذرات اضافی در آسمان هستند که رنگ های مختلف را در زوایای مختلف پراکنده می کنند.