اپاندیسیت

آپاندیسیت. آپاندیسیت ( به انگلیسی: Appendicitis ) یا آویزآماس[ ۱] به التهاب ناگهانی آپاندیس گفته می شود. آپاندیس زائده ای کوچک و انگشتی شکل است که از رودهٔ بزرگ منشعب می شود. هر سال از هر ۵۰۰ نفر، یک نفر دچار آپاندیسیت می شود و این عمل شایع ترین عمل اورژانسی شکم است. [ ۲] [ ۳]
این بیماری پیشگیری ندارد و در صورت بروز آپاندیسیت و تأخیر در تشخیص و جراحی به دلیل احتمال پارگی آپاندیس می تواند مرگبار باشد.
این بیماری اغلب در بین افراد ۱۰ تا ۳۰ سال دیده می شود ولی حتی در شیر خواران و افراد مسن نیز گزارش شده است ابتلا مردان تقریباً دو برابر زنان است[ ۴]
آویزآماس حاد در کودکان، شایع ترین موقعیت حاد جراحی در کودکان است. سالانه ۸۰۰۰۰ کودک در آمریکا مبتلا به آپاندیسیت می شوند. میزان ابتلا در کودکان زیر ۱۴ سال، ۴ در ۱۰۰۰ مورد است. شایع ترین سن آپاندیسیت در کودکان بین ۱۸–۱۲ سالگی است. در سنین کمتر از ۵ سال نادر ( کمتر از ۵٪ ) و در سنین کمتر از ۳ سال بسیار نادر ( کمتر از ۱٪ ) است. در پسرها کمتر از دخترها و در نژاد سفید بیشتر از نژاد سیاه دیده می شود. شیوع فصلی آپاندیسیت اغلب در بهارو پاییز است. علی رغم تکنیک های پرتوشناسی در تشخیص آپاندیسیت، باز هم تشخیص آن مشکل است و ۲۰٪ خطر پرفوراسیون وجود دارد. مورتالیتی در این بیماری نادر است.
آپاندیسیت حاد، یک بیماری عفونی با علل مختلف است. روند شایع آن، تهاجم باکتری به دیوارهٔ آپاندیس می باشد. راه های مختلف ایجاد آپاندیسیت: انسداد داخل لوله ای، تجمع مواد مدفوعی، هایپرپلازی لنفوئید، خوردن اجسام خارجی، پارازیت ها و تومورها است. انسداد داخل لومن به دلیل پرولیفراسیون باکتری ها و افزایش ترشح موکوس، منجر به افزایش فشار داخل لوله ای شده و به دنبال افزایش فشار، احتقان لنفاوی و وریدی و ادم ایجاد می گردد. سپس اختلال پرفیوژن رگ ها سبب ایسکمی جدار آپاندیس و در نهایت نکروز آن می شود. فولیکول های لنفاوی زیر مخاطی نیز می توانند انسداد لومن آپاندیس را ایجاد کنند که به تعداد اندکی در بدو تولد وجود دارند و در طول کودکی به تدریج افزایش می یابند و در دورهٔ نوجوانی به حداکثر می رسند و پس از ۳۰ سالگی کاهش می یابند. فکالیت و آپاندیسیت هر دو در کشورهای توسعه یافته بیشتر دیده می شود.
علایم بالینی آپاندیسیت حاد کاملاً متفاوت است. علایم می تواند کلاسیک یا متغیر باشد. علایم بالینی کلاسیک آپاندیسیت در کمتر از ۵۰٪ موارد وجود دارد، بنابراین اکثر موارد آپاندیسیت حاد علایم Atypical دارند. با وجود پیشرفت های تکنولوژی در زمینهٔ تصویر برداری، هنوز هم hallmark تشخیص آپاندیسیت حاد، بر اساس شرح حال و معاینهٔ دقیق بیمار است. علایم بالینی کلاسیک آپاندیست بی اشتهایی و کسالت عمومی است.

آپاندیسیت. آپاندیسیت (appendicitis)
التهاب آپاندیس. آپاندیس زایده ای کوچک و کور (مسدود) از روده است که در پایین و طرف راست شکم قرار دارد. در حملۀ حاد، ممکن است آپاندیسِ پر از چرک بترکد. این امر باعث عفونتی منتشر و بالقوه کشنده است (← پریتونیت). درمان آن عمل جراحی (آپاندیسکتومی) است.