اپامیننداس

لغت نامه دهخدا

اپامیننداس. [ اِ ن ُن ْ ] ( اِخ ) از سرداران مشهور طبس ، متولد بین سالهای 410 و 420 ق. م. وی از رؤسای حکومت عامه طبس بود و چهار بار بسرزمین لاسه دمون لشکر کشید و هر چهار بار فاتح گردید و اسپارتیها را در لوکتر و مانتینه مغلوب کرد و در جنگ اخیر زخمی مهلک برداشت و چون دانست که دشمن را شکست داده گفت : ( ( من دو دختر جاویدان بنام لوکتر و مانتینه بجا میگذارم. ) ) و هم بدان زخم درگذشت ( 363 ق. م. ).

پیشنهاد کاربران

بپرس