آپاسیاک ها ( به لاتین: Apasiacae ) قبیله ای از سکاییان ماساژت بودند که میان دو رود آموی و تانائیس و در کرانه های دریای خوارزم می زیستند.
از آپاسیاک ها در بنمایه های ایرانی اثری به جای نمانده است، ولی نویسندگان یونانی و سپس رومی از آنان یاد کرده اند. برای نمونه استفانوس بیزانتیوس آنان را باشندهٔ سوی خاوری دریای خوارزم در مصب سیردریا می داند. نام آنان در تاریخ آنگاه نمود پیدا کرد که ارشک پس از شکست از سلوکوس دوم در ۲۳۰ پیش از میلاد بدیشان پناهنده شد.
... [مشاهده متن کامل]
احتمال داده اند که آپاسیاک یونانی شدهٔ واژهٔ ایرانی آپه سَکا *Āpa - sakā به معنای سکاهای آبی باشد. معنای پیشنهادی دیگر آپَشیاکه *Āpa - šyā - ka می باشد به معنای شادان از آب.
از آپاسیاک ها در بنمایه های ایرانی اثری به جای نمانده است، ولی نویسندگان یونانی و سپس رومی از آنان یاد کرده اند. برای نمونه استفانوس بیزانتیوس آنان را باشندهٔ سوی خاوری دریای خوارزم در مصب سیردریا می داند. نام آنان در تاریخ آنگاه نمود پیدا کرد که ارشک پس از شکست از سلوکوس دوم در ۲۳۰ پیش از میلاد بدیشان پناهنده شد.
... [مشاهده متن کامل]
احتمال داده اند که آپاسیاک یونانی شدهٔ واژهٔ ایرانی آپه سَکا *Āpa - sakā به معنای سکاهای آبی باشد. معنای پیشنهادی دیگر آپَشیاکه *Āpa - šyā - ka می باشد به معنای شادان از آب.
