اویمه

لغت نامه دهخدا

( اویمة ) اویمة. [ اُ وَی ْ ی ِ م َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر ائمه ، ج ِ امام. ( ناظم الاطباء ). همزه بدل به واو شده است. و بعضی اییمه بیاء گویند. ( منتهی الارب ). و رجوع به اییمه و ائمه شود.

پیشنهاد کاربران