( آویزگن ) آویزگن. [ گ ِ ] ( ص مرکب ) آنکه بهر کس درآویزد. آنکه بهر چیز درآویزد. آنکه بهر چیز تشبث کند. شَبِث. ( ربنجنی ) ( السامی فی الاسامی ). عَلِق. ( السامی فی الاسامی ). متشبث. || مبرم ( چون گدا ).
( آویزگن ) ۱. درآویخته.۲. آن که به هرکس یا به هر چیز درآویزد.۳. آن که باعجز و لابه و التماس چیزی بخواهد.
