آوگوستین در یک روز نیمه پائیزی با یکی از دوستانش پس از یک نزاع کوتاه با مادرش بر سر پذیرش دین مسیحیت، خانه را در شهر مایلند یا میلان ( در ایتالیای امروز ) ترک میکنند و در آن نزدیکی ها وارد یک باغ میشوند. در آنجا در یک لحظه کوتا بطور کامل به فقر و بینوائی خود آگاه میشود و حالت افسردگی و غم و اندوه شدیدی بر وی چیره میگردد، طوریکه گریه کنان زیر یک درخت انجیر زانوی غم را به سینه می گیرد و می نشیند. تا اینکه معجزه آسا یک صدای کودکانه سه بار به او میگوید : بر دار و به خوان !. در آن روز ۳۳ ساله بوده است، هم سن ایسا به هنگام روی صلیب رفتن. روشنائی که در آن لحظه آگوستین تجربه کرده با تجربه بیداری بودا در زیر درخت بودی، زمین تا آسمان با هم فرق میکنند که اشاره به آن سخن را به درازا خواهند کشاند. امروز میتوان گفت که آگوستین با این انگیزه باطنی و آرزوی پنهانی، یک روز پس از آن تجربه خودرا غسل داده و پیرو دین مسیحیت شده که همان نقش پاولوس اهل تارسوز ( Paulus von Tarsus با تلفظ پاولوس فون تارسوز به زبان آلمانی ) مبلغ و مروج دین مسیحیت در غرب را، در شمال آفریقا بازی کند. بهر حال من در این فرصت کوتاه با کسب رخصت یا اجازه قصد دارم که در خدمت خوانندگان گرامی و گردش گران اینترنتی در فضای مجازی نگاهی کوتاه به تلفظ ریشه ای و معنای اصلی نام ها داشته باشم : پسوند های os و us با حروف لاتین و به زبان یونانی معادل عبارت فارسی " او است " بوده و میباشند. نام آوگوستین با حروف لاتین به شکل Augustin به احتمال قریب به یقین از چهار کلمه به شکل زیر ساخته شده : Au با تلفظ آو در زبان قوم ماد معادل آب در زبان قوم پارس بوده و gu با تلفظ گو ریشه در مصدر یا فعل گفتن داشته به معنای گفتار یا سخن و st با تلفظ است و in با تلفظ این، ضمیر دوم شخص مفرد. لذا این نام به زبان والدین وی به شکل زیر تلفظ و بیان میشده : این آو گو است. به این معنا که در دوران نوجوانی و جوانی و میان سالی گفتار ها و یا سخنان وی به زلالی یا روشنائی و روانی آب خواهند بود و شاید به این دلیل رشته سخن گوئی یا سخن رانی ( Rhetorik ) را در دوران نوجوانی انتخاب نموده . این احتمال هم وجود دارد که این نام بصورت آو گوشتین از زبان والدین جاری میشده به خوش مزگی غذای لذیذ آبگوشت که در آن زمان غذای عمومی بوده، البته برای قشر متوسط و بالای متوسط. بر سر نام کوچک آوگوستین اختلاف نظر وجود دارد. آورلیوس با حروف لاتین به شکل Aurelius از سه کلمه به شکل زیر ساخته شده : Aure با تلفظ آوره در اصل و ریشه به شکل آوَره تلفظ و بیان میشده که ریشه در مصدر یا فعل آوردن داشته به معنای آورنده و eli با تلفظ اِلی در کنار اله یکی از دونام خدا بوده در زبان آرامی به ویژه زبان مریم و یوسف و ایسا و آبّا و اجدادشان و پسوند us با تلفظ اوس مخفف او است. لذا این نام از دیدگاه والدین ( نه پدر و مادر آگوستین بلکه والدین یک فرد دیگر ) به شکل زیره تلفظ و بیان میشده: او آورده ی الی است، یعنی خدا داده. پاتریسیوس
... [مشاهده متن کامل]
( Patricius ) نام پدر آوگوستین هم به احتمال زیاد به شکل پات ریسی اوس، تلفظ میشده و شاید پیشوند پات از بازی رزمی شطرنج اقتباس گردیده بوده باشد و ریسی ریشه در مصدر یا فعل ریسیدن داشته. لذا عبارت " او پات ریسی است " به زبان تمثیل یعنی او در مبارزه دوستار حالت پات شدن یا مساوی بودن می باشد طوریکه هردو طرف به یک سهم مساوی نه شکست خورده باشند و نه پیروز. پدر آوگوستین یعنی پاتریسی تا اواخر زندگی دینوی خود پیرو خدایان دوازده گانه رومی باقی میماند و مدت کوتاهی قبل از مردن غسل میکند و پیرو دین مسیح میشود. نام مونیکا ( Monika ) مادر آوگوستین که قبل از تولد فرزندش پیرو دین مسیحت بوده و از لحاظ شجره نامه ریشه اش ناپیداست، به احتمال قریب به یقین به زبان والدین به شکل زیر تلفظ و بیان میشده : مو نیکه به معنای نیکوی من. حرف ه در انتهای نیک نشانه موئنث یا دخترانه بوده. تاگاست یا تاگاسته با حروف لاتین به شکل Tagaste شهر محل تولد آوگوشتین از دو نوع کلمه به شکل های زیر ساخته شده : تاج آشتی ؛ تاگ یا طاق و یا سقف آشتی و یا تاج است ؛ طاق است. نام منطقه یا ایالت و یا ولایت هیپّو با حروف لاتین به شکل Hippo تحت تصرف سپاه یا لشکر روم یا کلونی رومی در شمال آفریقا به احتمال زیاد از دو کلمه به شکل زیر ساخته شده: Hi با تلفظ هَی به معنای همیشه و ppo با تلفظ پّو ریشه در مصدر یا فعل پوئیدن یا جستجو کردن داشته. لذا نام آن منطقه دو معنا داشته؛ یکی خبری به معنای پوینده یا جوینده دائمی و دیگری امری و در باب خطاب به خود و شنونده به معنای : همیشه پویا و جویا باش ( که جوینده یابنده است، مشروط بر اینکه هم تو بخوای و هم خدا ) . نام شهر کارتاژ با حروف لاتین به شکل Karthago در اصل و ریشه از سه کلمه به شکل زیر ساخته شده : Kart با تلفظ کارت به معنای ورق یا لوح ( و نه چاقو یا قمه و یا شمشیر ) و ha با ها نشانه علامت جمع و go با تلفظ گو، همان گفتن بوده. لذا این نام به شکل کارت ها گو تلفظ و بیان میشده به معنای گویندگان کارت ها، ورق ها یا الواح. حال پژوهشگران گرامی شاید بتوانند به ما بینوایان در میدان واژه شناسی بگویند که آن کارت ها چه بوده و روی آنها چه چیزی نوشته شده بوده ؟ آیا مردم آن شهر پیرو ده امر موسا بوده اند که گویا با انگشتان مبارک یَهوَه روی کوی سینا روی دو لوح سنگی نوشته بوده باشد، یا پیرو اعداد یک رقمی دهگانه خردمندان گمنام هندو از صفر تا نُه ( ۰ تا ۹ ) بوده و یا نام آن شهر بسوی زمان گذشته دارای قد و بالای بلندتری ست؟
نام بیشُف ( Bischof ) یا اسقف رومی و غسل دهنده آوگوستین یعنی آمبروزی با حروف لاتین به شکل Ambrosi در اصل و ریشه از سه کلمه به شکل زیر ساخته: Am با تلفظ آم یعنی عام یا عموم مردم و bro با تلفظ بِرو یعنی به روی یا بسوی و si با تلفظ زی یعنی زندگی کردن. رو بسوی عام زیستن یعنی توجه داشتن به مردم و نه پشت کردن به عام و انتخاب زندگی در دَیر یا صومعه. امیدوارم که سر خوانندگان گرامی را بدرد نیاورده باشم.
آوگوستین در مورد حقیقت چنین گفته : حقیقت را در بیرون جستجو نکن بلکه به خود باز گرد، زیرا حقیقت در درون انسان است. فهم حقیقت را نمی آفریند بلکه آنرا می یابد یا کشف میکند. پس ایمان داشته باش تا کشف کنی و بشناسی. در مورد زمان گفته : سه نوع حال وجود دارد: حالِ گشته ؛ حالِ حال و حالِ آینده و چون گذشته دیگر وجود ندارد و آینده هم نیامده، پس این سه حال یکی اند و جاودانه. منظور اینکه لحظه جاودانه حال همانطور که گذشته را رقم زده، آینده را هم رقم خواهد زد. در این زمینه شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد بدانیم که محمّد زکریای رازی چندین قرن پس از آوگوستین به اصطلاح قدیس یا مقدس ( heiliger Augustin ) و چندین قرن قبل از تولد نیوتن و آینشتاین وجود زمان و مکان مطلق و نسبی را شهود نموده. اما رازی و نیوتن و انشتاین نتوانسته اند که نیمزوج های بنیادی همزاد و هم بازی و هم ارز آنها با کمیت های مساوی و ماهیت های معکوس را هم شهود نمایند، یعنی پدیده های بیزمانی و بیمکانی و آنهم نه به معنای عدم وجود زمان و مکان. نتیجه ی سخنان کودکانه ی امروز من تحت عنوان فرمول کلامی همه چیز برای همگان: غیر از خدای حقیقی و واقعی هیچ چیز دیگری نه وجود دارد و نه میتواند وجود، چه شهودی و چه غیبی.
