اوژن ایزایی ( به فرانسوی: Eugène Ysaÿe ) نوازنده ویلن، آهنگساز و رهبر ارکستر بلژیکی بود.
در ۱۶ ژوئیهٔ ۱۸۵۸ در لیژ زاده شد و در ۱۲ مهٔ ۱۹۳۱ در بروکسل از دنیا رفت. تئو ایزایی ( ۱۸۶۵–۱۹۱۸ ) ، برادر وی، آهنگساز و پیانیست بود. اوژن ایزایی به نام پادشاه ویولن شهرت دارد. اگرچه در خانواده ای روستایی به دنیا آمدند، اما نسل اندرنسل ساز می زدند.
اوژن ایزایی از پنج سالگی نواختن ویولن را نزد پدر آموخت. در هفت سالگی به کنسرواتوار شهر لیژ راه یافت و در آنجا زیر نظر ژوزف ماسارت تحصیل کرد، اگرچه خیلی زود از او خواسته شد به دلیل عدم پیشرفتش کنسرواتوار را ترک کند. علت این بود که اوژن ایزاییِ جوان برای تأمین مخارج خانواده مجبور بود به صورت تمام وقت در دو ارکستر محلی نوازندگی کند که یکی از آنها به وسیلهٔ پدرش رهبری می شد. پس از اخراج از کنسرواتوار، همچنان به نوازندگی در ارکسترها و گروه ها ادامه داد و در عین حال خود به مطالعه و تمرین فراوان می پرداخت.
در سن دوازده سالگی آنچنان ویولون را خوب می نواخت که وقتی در حال تمرین در زیر زمین بود، هنری ویوتام هنگام عبور از خیابان از شنیدن صدای ویولون اش بسیار تحت تأثیر قرار گرفت. وی ترتیبی داد تا ایزایی را بار دیگر در کنسرواتوار بپذیرند و این بار زیر نظر دستیار ویوتام، هنریک وینیاوسکی آموزش دید و بعدها از شاگردان خود ویوتام شد. آنان به عنوان استاد و شاگرد بسیار به یکدیگر علاقه مند بودند. ویوتام در اواخر عمرش از ایزایی می خواست تا نزد او برود و برایش ساز بزند.
تحصیل در محضر چنین اساتیدی بدین معنا بود که ایزایی جزء معلمین مدرسه بلژیکی - فرانسوی ویلن بود که به زمان مدرن شدن آرشه ویلن توسط فرانسیس تورت می رسد. بدین ترتیب تکنیکهای آموزش در این مدرسه بسیار بالا بود: آرشه های بلند بدون هیچگونه تکان و لرزش، تکنیکهای دست چپ و کشیدن آرشه با استفاده از تمام ساعد در حالی که مچ و بازو هر دو بی حرکت می ماندند. این تکنیک بر خلاف روش تکنیک مکتب آلمانی جوزف یواخیم که از مچ برای کشیدن آرشه استفاده می شود یا منطق لئوپاد آئور مبنی بر استفاده از تمام قسمت دست ( مچ، ساعد و بازو ) می باشد.
پس از پایان تحصیلاتش در کنسرواتوار لیژ، ایزایی به عنوان ویولنیست اصلی ارکستر بنجامین بیلس و کمی پس از آن، فیلارمونیک برلین منصوب شد. بسیار از موسیقیدانان برای اجرای این فیلارمونیک، به خصوص نوازندگی ایزایی در کنسرتهای آنان شرکت می کردند. چهره هایی همچون: جوزف یوآخیم ( آهنگساز و نوازنده ویلن مجار ) ، فرانتس لیست ( آهنگساز و پیانیست مجار ) ، کلارا شومان و آنتون روبینشتن ( آهنگساز و پیانیست روس ) شخصی که از ایزایی خواست تا فیلارمونیک را ترک کند و همراه او به سفرهایش بپیوندد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۱۶ ژوئیهٔ ۱۸۵۸ در لیژ زاده شد و در ۱۲ مهٔ ۱۹۳۱ در بروکسل از دنیا رفت. تئو ایزایی ( ۱۸۶۵–۱۹۱۸ ) ، برادر وی، آهنگساز و پیانیست بود. اوژن ایزایی به نام پادشاه ویولن شهرت دارد. اگرچه در خانواده ای روستایی به دنیا آمدند، اما نسل اندرنسل ساز می زدند.
اوژن ایزایی از پنج سالگی نواختن ویولن را نزد پدر آموخت. در هفت سالگی به کنسرواتوار شهر لیژ راه یافت و در آنجا زیر نظر ژوزف ماسارت تحصیل کرد، اگرچه خیلی زود از او خواسته شد به دلیل عدم پیشرفتش کنسرواتوار را ترک کند. علت این بود که اوژن ایزاییِ جوان برای تأمین مخارج خانواده مجبور بود به صورت تمام وقت در دو ارکستر محلی نوازندگی کند که یکی از آنها به وسیلهٔ پدرش رهبری می شد. پس از اخراج از کنسرواتوار، همچنان به نوازندگی در ارکسترها و گروه ها ادامه داد و در عین حال خود به مطالعه و تمرین فراوان می پرداخت.
در سن دوازده سالگی آنچنان ویولون را خوب می نواخت که وقتی در حال تمرین در زیر زمین بود، هنری ویوتام هنگام عبور از خیابان از شنیدن صدای ویولون اش بسیار تحت تأثیر قرار گرفت. وی ترتیبی داد تا ایزایی را بار دیگر در کنسرواتوار بپذیرند و این بار زیر نظر دستیار ویوتام، هنریک وینیاوسکی آموزش دید و بعدها از شاگردان خود ویوتام شد. آنان به عنوان استاد و شاگرد بسیار به یکدیگر علاقه مند بودند. ویوتام در اواخر عمرش از ایزایی می خواست تا نزد او برود و برایش ساز بزند.
تحصیل در محضر چنین اساتیدی بدین معنا بود که ایزایی جزء معلمین مدرسه بلژیکی - فرانسوی ویلن بود که به زمان مدرن شدن آرشه ویلن توسط فرانسیس تورت می رسد. بدین ترتیب تکنیکهای آموزش در این مدرسه بسیار بالا بود: آرشه های بلند بدون هیچگونه تکان و لرزش، تکنیکهای دست چپ و کشیدن آرشه با استفاده از تمام ساعد در حالی که مچ و بازو هر دو بی حرکت می ماندند. این تکنیک بر خلاف روش تکنیک مکتب آلمانی جوزف یواخیم که از مچ برای کشیدن آرشه استفاده می شود یا منطق لئوپاد آئور مبنی بر استفاده از تمام قسمت دست ( مچ، ساعد و بازو ) می باشد.
پس از پایان تحصیلاتش در کنسرواتوار لیژ، ایزایی به عنوان ویولنیست اصلی ارکستر بنجامین بیلس و کمی پس از آن، فیلارمونیک برلین منصوب شد. بسیار از موسیقیدانان برای اجرای این فیلارمونیک، به خصوص نوازندگی ایزایی در کنسرتهای آنان شرکت می کردند. چهره هایی همچون: جوزف یوآخیم ( آهنگساز و نوازنده ویلن مجار ) ، فرانتس لیست ( آهنگساز و پیانیست مجار ) ، کلارا شومان و آنتون روبینشتن ( آهنگساز و پیانیست روس ) شخصی که از ایزایی خواست تا فیلارمونیک را ترک کند و همراه او به سفرهایش بپیوندد.
wiki: اوژن ایزایی