اوپک
/~opek/
فرهنگ معین
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:سازمان کشورهای صادرکننده نفت
wikijoo: اوپک
پیشنهاد کاربران
سازمان کشورهای صادرکننده نفت ( به انگلیسی: Organization of the Petroleum Exporting Countries ) با سرواژه اُپِک ( OPEC ) یا ( به فرانسوی: Organisation des pays exportateurs de pétrole ) سرواژه اُپِپ ( OPEP ) ، یک کارتل بین المللی نفتی است که با گردهمایی کشورهای الجزایر، ایران، عراق، کویت، لیبی، جزایر سلیمان، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اکوادور، آنگولا، ونزوئلا و کنگو پدید آمده است. ستاد بین المللی اوپک در آغاز بنیان گذاری در سال ۱۳۳۹ در ژنو سوئیس بود و در سال ۱۳۴۴ به شهر وین اتریش جابجا شد.
... [مشاهده متن کامل]
ونزوئلا در سال ۱۹۴۹ با نزدیک شدن به ایران، عراق، کویت، و عربستان سعودی، پیشنهاد تبادل نظر برای برقراری روابط نزدیک تر و همیشگی را در راستای بنیان گذاری سازمان کشورهای صادرکننده نفت ( اوپک ) گام برداشت. در سپتامبر ۱۹۶۰ دولت عراق کشورهای ایران، کویت، عربستان سعودی، و ونزوئلا را به نشستی در بغداد دعوت کرد تا در مورد کاهش قیمت مواد خام تولید شده توسط کشورهای متبوع خود به مذاکره بپردازند. این کشورها با آرمان محافظت از منافع خود اقدام به بنیان گذاری سازمان واحدی موافقت کردند که به اختصار «اوپک» نامیده شد. این سازمان در راستای دفاع شرکت های بزرگ نفتی مشهور به «هفت خواهر» پدید آمد که به دلیل در اختیار داشتن فناوری تولید نفت و تسلط بر شبکه ترابری نفت خام، از افزایش قیمت نفت جلوگیری می کردند و ارزش آن را به صورت مصنوعی در بازار پایین نگه می داشتند.
بنیان گذاری اوپک، جان تازه ای به همگرایی کشورهای جهان سوم و ایجاد قدرت چانه زنی در برابر کشورهای ثروتمند داد؛ زیرا در در آن هنگام، بیشتر کشورهای جهان سوم، چیزی جز مواد خام برای صادرات نداشتند.
فؤاد روحانی از ایران نخستین دبیرکل اوپک بود. روحانی به مدت چهار سال این سمت را بر عهده داشت.
اوپک در دهه نخست عمر خویش تلاش در تداوم بقا و در دهه دوم تلاش در تأثیرگذاری بر بازار نفت و اعاده حقوق کشورهای تولیدکننده داشت.
در دهه های اخیر شمار کشورهای صادرکننده نفت که خارج از این سازمان قرار گرفته اند رو به افزایش بوده و اوپک مجبور است که برای حفظ بهای نفت خام با آن ها که در صدرشان روسیه قرار گرفته است کنار آید. با این وجود، دولت های عضو اوپک که سران برخی از آن ها وابستگی های خارجی دارند با سایر اعضای این سازمان هماهنگی کامل ندارند.
... [مشاهده متن کامل]
ونزوئلا در سال ۱۹۴۹ با نزدیک شدن به ایران، عراق، کویت، و عربستان سعودی، پیشنهاد تبادل نظر برای برقراری روابط نزدیک تر و همیشگی را در راستای بنیان گذاری سازمان کشورهای صادرکننده نفت ( اوپک ) گام برداشت. در سپتامبر ۱۹۶۰ دولت عراق کشورهای ایران، کویت، عربستان سعودی، و ونزوئلا را به نشستی در بغداد دعوت کرد تا در مورد کاهش قیمت مواد خام تولید شده توسط کشورهای متبوع خود به مذاکره بپردازند. این کشورها با آرمان محافظت از منافع خود اقدام به بنیان گذاری سازمان واحدی موافقت کردند که به اختصار «اوپک» نامیده شد. این سازمان در راستای دفاع شرکت های بزرگ نفتی مشهور به «هفت خواهر» پدید آمد که به دلیل در اختیار داشتن فناوری تولید نفت و تسلط بر شبکه ترابری نفت خام، از افزایش قیمت نفت جلوگیری می کردند و ارزش آن را به صورت مصنوعی در بازار پایین نگه می داشتند.
بنیان گذاری اوپک، جان تازه ای به همگرایی کشورهای جهان سوم و ایجاد قدرت چانه زنی در برابر کشورهای ثروتمند داد؛ زیرا در در آن هنگام، بیشتر کشورهای جهان سوم، چیزی جز مواد خام برای صادرات نداشتند.
فؤاد روحانی از ایران نخستین دبیرکل اوپک بود. روحانی به مدت چهار سال این سمت را بر عهده داشت.
اوپک در دهه نخست عمر خویش تلاش در تداوم بقا و در دهه دوم تلاش در تأثیرگذاری بر بازار نفت و اعاده حقوق کشورهای تولیدکننده داشت.
در دهه های اخیر شمار کشورهای صادرکننده نفت که خارج از این سازمان قرار گرفته اند رو به افزایش بوده و اوپک مجبور است که برای حفظ بهای نفت خام با آن ها که در صدرشان روسیه قرار گرفته است کنار آید. با این وجود، دولت های عضو اوپک که سران برخی از آن ها وابستگی های خارجی دارند با سایر اعضای این سازمان هماهنگی کامل ندارند.
