اوپچه

لغت نامه دهخدا

اوپچه. [ اَ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) افسر دارالحکومة. ( آنندراج ). یک قسم صاحب منصبی در دیوانخانه. ( ناظم الاطباء ).
- اوپچه خانه ؛ حراست گاه و پاسبانخانه و بمعنی طلایه. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران