اونگون

فرهنگ معین

( آونگون ) (وَ ) (ص فا. ) معلق ، آویخته .

گویش اصفهانی:
اُوَنگون ( ovangun ) : آویزان
( فرهنگ مردم اصفهان، میرسیدعلی جناب، تصحیح: رضوان پورعصار، اصفهان، شهرداری اصفهان، 1385 ) .