اومبرتو دی

اومبرتو د ( عنوان انگلیسی: Umberto D ) ، فیلمی اثر ویتوریو دسیکا، فیلمساز ایتالیایی است که در سال ۱۹۵۲ میلادی ساخته شد. منتقدین و فیلمسازان معمولاً آن را در لیست بهترین فیلمهای تاریخ سینما قرار می دهند. این فیلم در سبک نئورئالیسم قرار دارد.
«اومبرتو» ( باتیستی ) استاد پیر بازنشسته ای است که از پس گذران زندگی خود برنمی آید. تلاش او برای کسب درآمد به جائی نمی رسد و پس از مدتی سرگردانی، تصمیم به خودکشی می گیرد اما. . .
این فیلم یکی از کامل ترین تجربه های دسیکا و زاواتینی در عرصه سینمای نئورآلیسم می باشد. زاواتینی فیلم را در یک جمله چنین تعریف می کند: «داستان زندگی کسی که هیج اتفاقی برایش نمی افتد». او معتقد است که هیچ ابزاری مثل سینما ظرفیت نمایش روزمرگی را ندارد و وجه تمایز فیلم نیز در این است که این روزمرگی با چنان آگاهی ای در آمیخته است که کار را درخشان می کند. اثری پرشور و تکان دهنده، مثل خود زندگی.
• ویتوریو دی سیکا نامزد دریافت جایزه بزرگ - جشنواره فیلم کن 1952 شد
• برنده جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین فیلم خارجی
• چزاره زواتینی در بیست و نهمین دوره جوایز اسکار در سال 1957 نامزد اسکار بهترین فیلمنامه شد