اولیویه امیل

دانشنامه آزاد فارسی

اولیویه، اِمیل (۱۸۲۵ـ۱۹۱۳)(Ollivier, Emile)
سیاستمدار و خطیب فرانسوی. در دورۀ ناپلئون سوم وزیر دادگستری بود و کوشید بین حکومت خودکامۀ ناپلئون و دموکراسی پارلمانیآشتی ایجاد کند، اما موفق نشد. با روی کارآمدن ناپلئون سوم درپی انقلاب ۱۸۴۸، اولیویه برکنار شد و از فعالیت های سوسیالیستیدست کشید، و به حرفۀ اصلی اش وکالت روآورد. پس از آن که ناپلئون سوم سیاست لیبرالیدرپیش گرفت، اولیویه به حمایت از وی برخاست، و در ۱۸۷۰ وزیر دادگستری شد و پیش نویس قانون اساسی جدید فرانسه را تدوین کرد. این قانون به همه پرسی گذاشته شد و با رأی ۷۰ درصد مردم به تصویب رسید. اولیویه امپراتوری دوم فرانسه را که حکومتی خودکامه بود، بی خون ریزی به حکومت مشروطۀ سلطنتیتبدیل کرد، اما آغاز جنگ فرانسه و آلمان دستاوردهای دموکراتیک وی را بر باد داد. در ۱۸۷۰ نخست وزیر فرانسه شد و درپی اعلان جنگ به پروسو شکست نیروهای فرانسوی، از مقام خود کناره گرفت. از ۱۸۷۰ به عضویت فرهنگستان فرانسه درآمد و خانۀ او کانون ادب و موسیقی پاریس شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس