اولیویا مری دی هاویلند ( به انگلیسی: Olivia Mary de Havilland ) ( زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶ – درگذشته ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰ ) [ ۱] هنرپیشه بریتانیایی - آمریکایی برنده جایزه اسکار بود. او از والدینی انگلیسی در توکیو زاده شد. دی هاویلند و خواهر کوچکترش جون فونتین در سال ۱۹۱۹ به کالیفرنیا کوچ کردند. او در نقش «ملانی همیلتون» در فیلم بر باد رفته ( ۱۹۳۹ ) و نقش مقابل ارول فلین در ماجراهای رابین هود ( ۱۹۳۸ ) ، شهر داج ( ۱۹۳۹ ) ، و ردپای سانتا فه ( ۱۹۴۰ ) حضور داشت. [ ۲]
اولیویا دی هاویلند یکی از آخرین بازماندگان سینمای کلاسیک هالیوود و پیرترین بازیگر در قید حیات برنده جایزه اسکار بود. وی همچنین آخرین بازیگر بازمانده از بین هنرپیشگان اصلی فیلم کلاسیک بر باد رفته بود.
دی هاویلند و خواهرش فونتین تنها دو خویشاوندی بودند که برنده جایزه اسکار نقش اول شده بودند. وی همچنین جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم، جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، روبان نقره ای اتحادیه ملی روزنامه نگاران سینمایی ایتالیا و جایزه ولپی جشنواره فیلم بخاطر ایفای نقش در فیلم گودال مار ( ۱۹۴۸ ) دریافت نمود. جایزه گلدن گلوب بخاطر ایفای نقش در وارثه ( ۱۹۵۰ ) و آناستازیا ( ۱۹۸۷ ) به وی اعطا شد. او بخاطر فعالیت هایش در سینما، به دریافت یک ستاره در پیاده رو شهرت هالیوود، مفتخر شده بود.
اولیویا دی هاویلند در ۱ ژوئیه ۱۹۱۶ از والدینی بریتانیایی در توکیو، ژاپن زاده شد. پدر وی، والتر دی هاویلند در دانشگاه کمبریج تحصیل کرده بود و به عنوان استاد زبان انگلیسی در کالج الیزابت در گروزنی تدریس می کرد. مادرش لیلیان فونتین در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک لندن تحصیل کرده بود و هنرپیشه تئاتر بود که بعدها حرفهٔ خود را رها نمود. والدین اولیویا در سال ۱۹۱۴ ازدواج کردند. اما این ازدواج به واسطه خیانت های پدرش پایان خوشی نداشت. خواهر کوچکتر اولیویا به نام جون فونتین در ۲۲ اکتبر ۱۹۱۷ زاده شد.
مادر اولیویا به دخترانش هنر یاد می داد، برای فرزندانش شکسپیر می خواند و به آن ها موسیقی و سخنرانی آموزش می داد. در آوریل ۱۹۲۵ پس از اینکه طلاق والتر و لیلیان قطعی شد، لیلیان با یک صاحب فروشگاه بنام جرج ام. فونتین ازدواج کرد.
نخستین تجربه بازیگری تئاتر اولیویا دی هاویلند در سال ۱۹۳۳ بود. او در سال ۱۹۳۴ در نمایش رؤیای شب نیمه تابستان به کارگردانی ماکس راینر بازی کرد. در سال ۱۹۳۵ دی هاویلند نخستین حضور خود در سینما را با بازی در فیلم همان نمایشنامه رؤیای شب نیمه تابستان ساخته ماکس راینر تجربه کرد[ ۲] که در اکتبر ۱۹۳۵ به نمایش درآمد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولیویا دی هاویلند یکی از آخرین بازماندگان سینمای کلاسیک هالیوود و پیرترین بازیگر در قید حیات برنده جایزه اسکار بود. وی همچنین آخرین بازیگر بازمانده از بین هنرپیشگان اصلی فیلم کلاسیک بر باد رفته بود.
دی هاویلند و خواهرش فونتین تنها دو خویشاوندی بودند که برنده جایزه اسکار نقش اول شده بودند. وی همچنین جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم، جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، روبان نقره ای اتحادیه ملی روزنامه نگاران سینمایی ایتالیا و جایزه ولپی جشنواره فیلم بخاطر ایفای نقش در فیلم گودال مار ( ۱۹۴۸ ) دریافت نمود. جایزه گلدن گلوب بخاطر ایفای نقش در وارثه ( ۱۹۵۰ ) و آناستازیا ( ۱۹۸۷ ) به وی اعطا شد. او بخاطر فعالیت هایش در سینما، به دریافت یک ستاره در پیاده رو شهرت هالیوود، مفتخر شده بود.
اولیویا دی هاویلند در ۱ ژوئیه ۱۹۱۶ از والدینی بریتانیایی در توکیو، ژاپن زاده شد. پدر وی، والتر دی هاویلند در دانشگاه کمبریج تحصیل کرده بود و به عنوان استاد زبان انگلیسی در کالج الیزابت در گروزنی تدریس می کرد. مادرش لیلیان فونتین در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک لندن تحصیل کرده بود و هنرپیشه تئاتر بود که بعدها حرفهٔ خود را رها نمود. والدین اولیویا در سال ۱۹۱۴ ازدواج کردند. اما این ازدواج به واسطه خیانت های پدرش پایان خوشی نداشت. خواهر کوچکتر اولیویا به نام جون فونتین در ۲۲ اکتبر ۱۹۱۷ زاده شد.
مادر اولیویا به دخترانش هنر یاد می داد، برای فرزندانش شکسپیر می خواند و به آن ها موسیقی و سخنرانی آموزش می داد. در آوریل ۱۹۲۵ پس از اینکه طلاق والتر و لیلیان قطعی شد، لیلیان با یک صاحب فروشگاه بنام جرج ام. فونتین ازدواج کرد.
نخستین تجربه بازیگری تئاتر اولیویا دی هاویلند در سال ۱۹۳۳ بود. او در سال ۱۹۳۴ در نمایش رؤیای شب نیمه تابستان به کارگردانی ماکس راینر بازی کرد. در سال ۱۹۳۵ دی هاویلند نخستین حضور خود در سینما را با بازی در فیلم همان نمایشنامه رؤیای شب نیمه تابستان ساخته ماکس راینر تجربه کرد[ ۲] که در اکتبر ۱۹۳۵ به نمایش درآمد.
wiki: اولیویا دی هاویلند