( اولیائیة ) اولیائیة. [ اَ ل ِی ی َ ] ( اِخ ) گروهی از صوفیه مبطله باشند. گویند چون بنده به مرتبه ولایت رسد از تحت خطاب امرو نهی برآید و گویند تا انسان بمرتبه خطابست بمرتبه ولایت نمی رسد و ولی را افضل بر نبی گویند و ظاهر این عقیده کفر محض است و ضلالت بحت. ( کشاف اصطلاحات الفنون از توضیح المذاهب ).
