اولکا

لغت نامه دهخدا

اولکا. [ اُ ] ( ترکی ، اِ ) الکا. مرز و بوم. ( ناظم الاطباء ). || زمین. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به الکا شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - زمین بوم . ۲ - ناحیه قسمتی از ایالت .
مرز و بوم یا زمین

فرهنگ عمید

= الکا

پیشنهاد کاربران

بپرس