اولجا. [ اُ ] ( ترکی ، اِ ) اولجه. اسیر و بندی. ( ناظم الاطباء ). || غارت و غنیمت. ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ) : و آخرالامر قلعه نیز مستخلص شد و محترفه بسیار را اسیر کردند واولجای بی اندازه گرفتند. ( جامع التواریخ رشیدی ).
فرهنگ فارسی
(اسم ) مال و جنس و اسیری که پس از تاخت و تاز و غارت از دشمنی گیرند چپاول .
