اولات

لغت نامه دهخدا

اولات. [ اُ ] ( ع ضمیر ) ج ِ ذات. ( ناظم الاطباء ). خداوندان و این صیغه برای مؤنث است چنانکه اولو بضم و بواو غیرملفوظ برای مذکر. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

جمع ذات . خداوندان و این صیغه برای مونث است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أُوْلَاتُ: صاحبان(مؤنث)
معنی أُوْلَاتُ ﭐلْأَحْمَالِ: زنان باردار
ریشه کلمه:
اول (۳۶۸ بار)

صاحبان مؤنث اُولُو است مثل زنان حامله مدت آنها وضع حملشان است واحد آن ذات است در غیر لفظ خود، در قرآن فقط دو بار آمده است: طلاق 4و6.

پیشنهاد کاربران

اولات، مؤنث اُولُو است. هم اولو و هم اولات به معنی صاحبان است فقط یکی به مذکر و دیگری به مونث اشاره می کند.
وقتی گفته می شود اولوالالباب یعنی صاحبان عقلها یا اولوالعلم یعنی صاحبان علم، أُوْلَاتُ ﭐلْأَحْمَالِ هم یعنی صاحبان بارها که منظور آن زنان باردار است.

بپرس