اوقات شرعی

دانشنامه آزاد فارسی

اوقاتِ شَرعی (Canonical Hours)
اوقات معیّن شده برای نمازها و عبادات روزانه در ادیان. در مسیحیت، مراعات آن ها برای روحانیان۱ تقریباً الزامی است، در صومعه۲ ها کمابیش بدون استثنا رعایت می شود، و گاهی مردم عادی نیز آن ها را مراعات می کنند. در سنت یهود۳، سه وقت در روز برای نماز۴ تعیین شده بود. مسیحیت این سنت را گرفت و در گذر زمان تغییرش داد. تا پایان قرن ۴م، در کلیسای مسیحی۵ شرقی سه وقت به هشت وقت افزایش یافت. تا اوایل قرن ۶م در غرب، تعداد اوقات به شش رسید: شب، سحر، صبح، ظهر، عصر، و غروب. سپس در همان قرن، دو وقت دیگر نیز اضافه شد، یکی بین سحر و صبح، و دیگری درست پیش از خوابِ شب. از میان این اوقات، نمازهای صبح زودتر از همه، قبول عام یافت. اوقات شرعی کلیسای کاتولیک رومی در صحیفه ای موسوم به کتاب نیایش۶ آمده است. در قرآن به نوشته شدن اوقات نماز برای مؤمنان اشاره شده و در سنّت پیامبر اکرم (ص) اوقات نمازهای یومیه به پنج وقت: صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء برای نمازهای واجب عمل شده و می شود، شیعیان و برخی دیگر از مذاهب انجام آن را در سه وقت صبح، ظهر و عصر، مغرب و عشاء اجازه داده و مرسوم کرده اند. نمازهای نافله یا مستحبی پیش یا پس از نمازهای واجب انجام می شود، نافله شب پیش از اذان صبح برگزار می گردد. تشخیص اوقات شرعی نمازها در اسلام با پدیده های طبیعی پیدایش سپیده صبح، رسیدن خورشید به میانه آسمان و غروب آن و آغاز شب مربوط است که با وسایل جدید امروزه قانونمند شده و پیشاپیش تعیین و اعلام می شود، اما چون براساس پدیده های طبیعی است در فصول سال و در هر سرزمین تفاوت های مشخص دارد.
clergymonasteryJewish religionprayerchristian churchBreviary

پیشنهاد کاربران

اوقات شرعی به زمان های مشخص و دقیقی از شبانه روز گفته می شود که شخص دین دار در آن زمان عبادت دینی خود را انجام می دهد. محاسبه دقیق زمان های شرعی از دیرباز نزد منجمان رایج بوده است.
انجام اعمال دینی ( مناسک ) در زمان های دقیقی از شبانه روز برای دین داران گونه ای یکپارچه سازی رفتاری در پرستش خداوند نزد ایشان است که آورنده آن دین از سوی خدا به صورت قانون گذاشته است. اگر عمل دینی در بیرون از زمان مقرر انجام شود ارزش دینی کمتری دارد و تنبلی در انجام آن جایز نیست و ترک آن ( گاه ) گناه محسوب می شود. البته پس از گذشت زمان مقرر، دین دار می تواند آن رفتار را برای خشنودی خدا؛ در کمترین زمان ممکن، انجام دهد.
...
[مشاهده متن کامل]

دین دار در تمام لحظات، خود را در برابر خداوند دیده و انجام بعضی از اعمال در زمان های مقرر، تلنگری برای عدم غفلت از یاد خدا می باشد.
• صبح یک ساعت قبل طلوع خورشید تا چهار ساعت پس از آن نماز صبح ( شحریت ) خوانده می شود.
• بعد از ظهر نیم ساعت بعد از ظهر شرعی تا اندکی بعد از غروب آفتاب نماز ظهر ( مینحا ) خوانده می شود. خوب است نماز پیش از غروب به پایان برسد اما برخی ادای آن را تا شب تجویز می کنند.
• شامگاه هنگام ( عصر ) شب ( معاریو، عرویت ) خوانده می شود. در بسیاری فرقه ها نماز ظهر و عصر بلافاصله خوانده می شود ( یعنی نماز ظهر را حدود نیم ساعت مانده به غروب آفتاب شروع می کنند تا پس از پایان یافتن نماز ظهر، زمان شروع نماز شب رسیده باشد ) تا مردم لازم نباشد مجدد راهی کنست شوند. بعضی از فرقه های یهودی معاریو را پس از آغاز شب می خوانند. این نماز با بارخو یا اذان یهودیان که ندایی برای فراخواندن مؤمنین به نماز است آغاز می شود.
• سحر زمان بعد از نیمه شب و قبل از آغاز صبح است. روزه گیرندگان در این هنگام غذا می خورند که به آن سحری می گویند.
• صبح زمان صبح شرعی از آغاز سپیده دم است تا طلوع خورشید. اذان در آغاز صبح خوانده می شود و خواندن نماز صبح تا طلوع خورشید مجاز است. روزه گیرندگان قبل از اذان صبح مجاز به خوردن و آشامیدن و کارهای دیگر هستند.
• طلوع خورشید لحظه دیدن خورشید در هر سرزمین است.
• ظهر هنگامی که خورشید در وسط آسمان قرار گیرد. در این هنگام اذان ظهر و نماز ظهر خوانده می شود.
• عصر حدود چهار ساعت پس از ظهر است. اذان عصر وقت فضیلت نماز عصر است و نماز عصر را می تواند مکلف از بعد از نماز ظهر تا غروب خورشید بخواند.
• غروب خورشید هنگامی که خورشید از دیده در مغرب پنهان می شود.
• مغرب پس از غروب خورشید زمان مغرب است و اذان مغرب خوانده می شود و نماز مغرب. روزه گیرندگان در این هنگام غذا می خورند که به آن افطاری می گویند.
• عشا پس از مغرب و قبل از نیمه شب است و در آن اذان عشا و نماز عشا خوانده می شود. علی بن ابیطالب علیه السلام در نامه 52 نهج البلاغه هنگامی که یک سوم از شب میگذرد را هنگام برپایی نماز عشا برشمرده است.
• نیمه شب زمان میانه از اذان غروب خورشید تا اذان صبح است. نماز عشا باید قبل از نیمه شب خوانده شود.
• شب مراد از شب در شرع مقدس و نزد معروف و مشهور فقها مدت زمان بین غروب خورشید ( ناپدید شدن قرص آن یا زوال حمره مشرقیه بنابر اختلاف اقوال ) و طلوع فجر صادق ( آغاز وقت نماز صبح ) است.

اوقات شرعیاوقات شرعی
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/اوقات_شرعی
اُوقاتِ شَرعی: وختهایِ نماز و نیایش

بپرس