اوطف

لغت نامه دهخدا

اوطف. [ اَ طَ ]( ع ص ) مرد بسیارموی مژگان و ابرو. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). درازمژگان و گویند درازابرو. ( مهذب الاسماء ). انبوه موی ابرو و مژه. ( تاج المصادر بیهقی ). || تاریکی برهم نشسته. || زیست خوش وفراخ با ناز و نعمت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران