اوطاء. [ اَ طَءْ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی است. در عبارت زیر: گسترده تر، نرم تر، پاسپرده تر: فالارض باکنافها اوطاء مهاد لطاعته و اتبعشی لمشیته. ( معجم الادباء یاقوت چ مارگلیوث 1634 ).
