اوشاق

لغت نامه دهخدا

اوشاق. ( ترکی ، اِ ) طفل و امرد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). غلام و پسر جوان. ( از کازیمیرسکی ) :
گرفتم عشق آن جادو سپردم دل به آن آهو
کنون آهو وشاقی گشت و جادو کرد اوشاقش.
منوچهری.
رجوع به وشاق شود.

فرهنگ فارسی

وشاق: غلام، پسر
( اسم ) ۱ - پسر . ۲ - غلام .

فرهنگ معین

(اُ ) [ تر. ] (اِ. ) ۱ - پسر. ۲ - غلام .

فرهنگ عمید

غلام، پسر.

پیشنهاد کاربران

به اطفال گوتی یوموشاق اوشاق گفته میشود.
اوشاق یا اوشاخ کودک به ترکی
اوشاخ حسرتی چکن

بپرس