اوریا فارست ( Uriah Forrest ) ( ۱۷۵۶–۶ ژوئیه ۱۸۰۵ میلادی ) ، از دولتمردان و رهبران نظامی آمریکایی اهل مریلند بود. فارست در شهرستان سنت ماری در استان مریلند نزدیک لئوناردتاون بدنیا آمد. در اوان کودکیش تنها تحصیلات محدودی در مدرسه دریافت نمود. در خانواده ای که او متولد شد سه برادر دیگر داشت و از نسل مستقیم شخصی بود که در ۱۶۰۸ میلادی به جیمزتاون ویرجینیا آمد.
... [مشاهده متن کامل]
او در نقش های مختلفی در خط مریلند خدمت نمود. از ۱۴ ژانویه ۱۷۷۶ میلادی تا ژوئیه ۱۷۷۶ میلادی به عنوان ستوان یکم در دسته مستقل مریلند متعلق به جان گانبی خدمت نمود. وقتی این دوره اتمام یافت، در گردان سوم اردوی فلایینگ مریلند کاپیتان شد، اودر این موقعیت تا دسامبر ۱۷۷۶ میلادی بود، زمانی که به سرگردی ارتقاء یافت و به سومین هنگ مریلند منتقل شد. او در پی تغییر موقعیت های نظامی در نبرد لانگ آیلند نجنگید. برعکس، هنگ اول مریلند که تحت فرماندهی ویلیام اسمالوود ( «گردان اسمالوود» ) قرار داشت و سایر واحدهای نظامی که تحت فرماندهی ژنرال جورج واشینگتن قرار داشتند در نبرد شرکت کردند. واحد او تا آوریل ۱۷۷۷ میلادی مجدداً تغییر کرد، هنگامی که به سرهنگ دومی ارتقاء پیدا کرده و در «گردان اسمالوود» تا اوت ۱۷۷۹ میلادی خدمت نمود. او در نبرد جرمن تاون زخمی شد و در آن یکی از اندام خود را از دست داد.
در اوت ۱۷۷۹ میلادی، او واحد اسمالوود را ترک گفته و به عنوان سرهنگ دوم به عنوان بخشی از هنگ هفتم مریلند خدمت نمود. او این موقعیت را تا ۲۳ فوریه ۱۷۸۱ میلادی حفظ کرده و سپس استعفا نمود.
او طی خدمت نظامیش جهت دفاع از جزیره سنت جورج در شهرستان سنت ماری در ژوئیه ۱۷۷۶ میلادی و در سایر نبردهای عمده در طول جنگ، همچون نبرد براندی وین جنگید. او در هنگ های مختلف قبل از استعفا به عنوان حسابرس کل در ارتش قاره ای طی ۱۹ فوریه ۱۷۸۱ میلادی خدمت نمود.
در ۱۷۸۰ میلادی، لایحه ای در هر دو خانه نمایندگان و سنای مجمع کل مریلند گذرانده شد که مرتبط با حراج اموال وفادارماندگان در ایالت بود. فارست یکی از سه مأمور عالی رتبه ای ای بود که چنین اموالی را حراج می کرد، سایر این مأموران ویلیام پاکا و کلمنت هالیدی بودند. او در فوریه ۱۷۸۱ میلادی برای آن منصب صلاحیت یافت و در ژوئیه نیز استعفا داد.
... [مشاهده متن کامل]
او در نقش های مختلفی در خط مریلند خدمت نمود. از ۱۴ ژانویه ۱۷۷۶ میلادی تا ژوئیه ۱۷۷۶ میلادی به عنوان ستوان یکم در دسته مستقل مریلند متعلق به جان گانبی خدمت نمود. وقتی این دوره اتمام یافت، در گردان سوم اردوی فلایینگ مریلند کاپیتان شد، اودر این موقعیت تا دسامبر ۱۷۷۶ میلادی بود، زمانی که به سرگردی ارتقاء یافت و به سومین هنگ مریلند منتقل شد. او در پی تغییر موقعیت های نظامی در نبرد لانگ آیلند نجنگید. برعکس، هنگ اول مریلند که تحت فرماندهی ویلیام اسمالوود ( «گردان اسمالوود» ) قرار داشت و سایر واحدهای نظامی که تحت فرماندهی ژنرال جورج واشینگتن قرار داشتند در نبرد شرکت کردند. واحد او تا آوریل ۱۷۷۷ میلادی مجدداً تغییر کرد، هنگامی که به سرهنگ دومی ارتقاء پیدا کرده و در «گردان اسمالوود» تا اوت ۱۷۷۹ میلادی خدمت نمود. او در نبرد جرمن تاون زخمی شد و در آن یکی از اندام خود را از دست داد.
در اوت ۱۷۷۹ میلادی، او واحد اسمالوود را ترک گفته و به عنوان سرهنگ دوم به عنوان بخشی از هنگ هفتم مریلند خدمت نمود. او این موقعیت را تا ۲۳ فوریه ۱۷۸۱ میلادی حفظ کرده و سپس استعفا نمود.
او طی خدمت نظامیش جهت دفاع از جزیره سنت جورج در شهرستان سنت ماری در ژوئیه ۱۷۷۶ میلادی و در سایر نبردهای عمده در طول جنگ، همچون نبرد براندی وین جنگید. او در هنگ های مختلف قبل از استعفا به عنوان حسابرس کل در ارتش قاره ای طی ۱۹ فوریه ۱۷۸۱ میلادی خدمت نمود.
در ۱۷۸۰ میلادی، لایحه ای در هر دو خانه نمایندگان و سنای مجمع کل مریلند گذرانده شد که مرتبط با حراج اموال وفادارماندگان در ایالت بود. فارست یکی از سه مأمور عالی رتبه ای ای بود که چنین اموالی را حراج می کرد، سایر این مأموران ویلیام پاکا و کلمنت هالیدی بودند. او در فوریه ۱۷۸۱ میلادی برای آن منصب صلاحیت یافت و در ژوئیه نیز استعفا داد.
