اورهان ولی

اورهان ولی کانیک ( به ترکی استانبولی: Orhan Veli Kanık ) در ۱۳ آوریل ۱۹۱۴ در استانبول متولد و در ۱۴ نوامبر ۱۹۵۰ در همان شهر درگذشت. او از شاعران ترک و از بنیادگذاران جریان شعر غریب ترکیه بود. در دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول وارد رشته فلسفه شد ولی در سال ۱۹۳۵ از ادامهٔ تحصیل سرباز زد. محمدولی کانیک پدر اورهان ولی است که در کاخ ریاست جمهوری کلارینت نواز و رهبر ارکستر سازهای بادی بود. خواهر اورهان، فروزان یول یاپان می گوید: «من خواهر اورهان ولی هستم و این مهم ترین سرچشمهٔ غرور من است». [ ۱]
اورهان ولی شبی به یکی از چاله های شهرداری آنکارا که به منظور کابل کشی کنده شده بود می افتد و سر او زخمی و آسیب می بیند. روز بعد در خانهٔ دوستش صباح الدین در استانبول اقامت داشت که حال او بد شده و به بیمارستان انتقال می دهند؛ و همان روز در بیمارستان جراح پاشا در سال ۱۹۵۰ بر اثر خونریزی مغزی می میرد. [ ۱]
• غریب ( بطور مشترک با ملیح جودت و اوکتای رفعت ) - ۱۹۴۱
• تسلیم - ۱۹۴۵
• مثل داستان - ۱۹۴۶
• جدیدش - ۱۹۴۷
• مقابل - ۱۹۴۹
• دیوان اشعار - ۱۹۵۱
• Bir Kapı Ya Açık Durmalı Ya Kapalı, Alfred de Musset - 1943
• Barbarine, Alfred de Musset - 1944
• Scapin'in Dolapları, Molière - 1944
• Versailles Tûluatı, Molière - 1944
• Sicilyalı Yahut Resimli Muhabbet, Molière - 1944
• Tartuffe, Molière - 1944
• Üç Hikâye, Nikolay Gogol - 1945
• Turcaret, Alain Rene Lesage - 1946
• Fransız Şiir Antolojisi, - 1947
• La Fontaine'in Masalları, La Fontaine - 1948
• Hamlet, William Shakespeare - 1949
• Venedik Taciri, William Shakespeare - 1949
• Saygılı Yosma. Jean - Paul Sartre - 1961
• Batıdan Şiirler - 1963
• Bütün Çeviri Şiirleri - 1982