اورنگ شیرازی. [ اَ رَ گ ِ ] ( اِخ ) پسر فرهنگ شیرازی متوفی 1308 هَ. ق. از شعرای اوائل قرن چهاردهم هجری است که در زمان تألیف آثار عجم که در 1313 هَ. ق. خاتمه یافته در قید حیات بوده است. از اشعار اوست :
ای مه خجل ز ابروی همچون هلال تو
خورشید منفعل ز رخ بی مثال تو
خورشید را ز دیده بریزد بسی سرشک
بی پرده گر نظر فکند بر جمال تو.( ریحانة الادب ج 1ص 126 ).