اورلاندو بورگو ( انگلیسی: Orlando Borrego؛ زادهٔ ۱۹۳۶ ) اقتصاددان، سیاستمدار، نویسنده و چریک سابق اهل کوبا است که با چه گوارا در طول انقلاب کوبا فعالیت می کرده است.
اورلاندو بورگو در سال ۱۹۳۶ در یک خانواده روستایی در اولگین، کوبا متولد شد. پدرش یک راننده تاکسی و مادرش معلم بود. در حال حاضر بورگو به عنوان مشاور وزارت حمل و نقل کوبا فعالیت می کند. در سال ۱۹۵۲، فولجنسیو باتیستا رهبری کودتایی را علیه دولت دموکراتیک کوبا به دست گرفت، این کودتا درست یک هفته قبل از آن صورت گرفت که پارتیدو اورتودوکسو به پیروزی در انتخابات دست یافته بود. این در حالی بود که بورگو هنوز دوره دوم دبیرستان را سپری می کرد، بورگو به یکی از اولین حامیان این سازمان تبدیل شد که به نام جنبش ۲۶ ژوئیه موسوم گردید، قبل از این که فیدل کاسترو حمله به پادگان های مونکادا را رهبری کند و قرار بود نام خود را در این سازمان ثبت کند. در اکتبر ۱۹۵۸، بورگو به ارتش شورشی جنبش ۲۶ ژوئیه پیوست که در کوه های اسکامبرا مستقر بودند که تحت فرماندهی چه گوارا قرار داشت. با پیروزی انقلاب در ژانویه سال ۱۹۵۹، بورگو به درجه ستوان اولی رسیده بود. بلافاصله پس از ورود ارتش انقلابی در هاوانا بورگو در کنار چه گوارا در قلعه لا کابینا قرار گرفت. وی به عنوان رئیس هیئت اقتصادی منصوب شد و در محاکمه های چند عضو رژیم باتیستا به عنوان دادستان خدمت کرد. در اکتبر سال ۱۹۵۹، چه گوارا او را به عنوان رئیس گروه صنعتی سازی، در انستیتوی تازه تأسیس شده ملی اصلاحات زراعی ( INRA ) منصوب کرد. INRA قرار بود در ماه مه ۱۹۵۹ قانون اصلاحات ارضی را تنظیم کند. چه تصمیم گرفت که بورگو را به عنوان معاون و دستیار شخصی خود برگزیند و خوزه مارنسا را به عنوان دبیر خود معرفی کند. با این حال، ماه بعد، رئیس بانک ملی منصوب شد، و بورگو به اداره وزارت صنعتی سازی پرداخت. این دو همچنان به طور مرتب با یکدیگر ملاقات داشتند تا در مورد پیشرفت و اقدامات انجام شده بحث و گفتگو کنند. در فوریه ۱۹۶۱، چه به عنوان معاون وزارت صنایع تازه گسترش یافته ( MININD ) منصوب گردید و اورلاندو بورگو را به عنوان معاون وزیر خود منصوب کرد. بورگو نقش مهمی در توسعه سیستم مالی بودجه ایفا کرد. در سال ۱۹۶۴، شرکت بزرگ صنعتی شکر از MININD جدا شد تا در ارتباط با وزارت خانه جداگانه در دولت قرار گیرد. بورگو به عنوان وزیر جدید منصوب شد. بورگو همچنان پیرو سیستم مالی بودجه بود و برای بهبود آن با چه گوارا همکاری نزدیکی داشت. هنگامی که چه گوارا در سال ۱۹۶۵ به جمهوری دموکراتیک کنگو رفت، بورگو را با نسخه ای از کاپیتال ترک گفت. بورگو برای آخرین بار در سال ۱۹۶۶، هنگامی که چه گوارا در حین تدارک برای مبارزه مخفی و اعزام به بولیوی بود با او دیدار کرد. بورگو در سال ۱۹۶۸ به عنوان وزیر شکر از سمتش کناره گیری کرد. اما به گفته گونزالو منتقد مشهور کوبا نویسنده کوبایی - آمریکایی ادعا کرده بود که بورگو توسط فیدل کاسترو اخراج گردید زیرا فیدل از عملکرد بورگو و احتمال دستیابی به سهمیه شکر در سال ۱۹۷۰ عصبانی شده بود. کاسترو و بورگو ادعای گونزالز را به طور کامل رد کرده اند. سرانجام بورگو در سال ۱۹۷۳ دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه هاوانا کسب کرد.
... [مشاهده متن کامل]
اورلاندو بورگو در سال ۱۹۳۶ در یک خانواده روستایی در اولگین، کوبا متولد شد. پدرش یک راننده تاکسی و مادرش معلم بود. در حال حاضر بورگو به عنوان مشاور وزارت حمل و نقل کوبا فعالیت می کند. در سال ۱۹۵۲، فولجنسیو باتیستا رهبری کودتایی را علیه دولت دموکراتیک کوبا به دست گرفت، این کودتا درست یک هفته قبل از آن صورت گرفت که پارتیدو اورتودوکسو به پیروزی در انتخابات دست یافته بود. این در حالی بود که بورگو هنوز دوره دوم دبیرستان را سپری می کرد، بورگو به یکی از اولین حامیان این سازمان تبدیل شد که به نام جنبش ۲۶ ژوئیه موسوم گردید، قبل از این که فیدل کاسترو حمله به پادگان های مونکادا را رهبری کند و قرار بود نام خود را در این سازمان ثبت کند. در اکتبر ۱۹۵۸، بورگو به ارتش شورشی جنبش ۲۶ ژوئیه پیوست که در کوه های اسکامبرا مستقر بودند که تحت فرماندهی چه گوارا قرار داشت. با پیروزی انقلاب در ژانویه سال ۱۹۵۹، بورگو به درجه ستوان اولی رسیده بود. بلافاصله پس از ورود ارتش انقلابی در هاوانا بورگو در کنار چه گوارا در قلعه لا کابینا قرار گرفت. وی به عنوان رئیس هیئت اقتصادی منصوب شد و در محاکمه های چند عضو رژیم باتیستا به عنوان دادستان خدمت کرد. در اکتبر سال ۱۹۵۹، چه گوارا او را به عنوان رئیس گروه صنعتی سازی، در انستیتوی تازه تأسیس شده ملی اصلاحات زراعی ( INRA ) منصوب کرد. INRA قرار بود در ماه مه ۱۹۵۹ قانون اصلاحات ارضی را تنظیم کند. چه تصمیم گرفت که بورگو را به عنوان معاون و دستیار شخصی خود برگزیند و خوزه مارنسا را به عنوان دبیر خود معرفی کند. با این حال، ماه بعد، رئیس بانک ملی منصوب شد، و بورگو به اداره وزارت صنعتی سازی پرداخت. این دو همچنان به طور مرتب با یکدیگر ملاقات داشتند تا در مورد پیشرفت و اقدامات انجام شده بحث و گفتگو کنند. در فوریه ۱۹۶۱، چه به عنوان معاون وزارت صنایع تازه گسترش یافته ( MININD ) منصوب گردید و اورلاندو بورگو را به عنوان معاون وزیر خود منصوب کرد. بورگو نقش مهمی در توسعه سیستم مالی بودجه ایفا کرد. در سال ۱۹۶۴، شرکت بزرگ صنعتی شکر از MININD جدا شد تا در ارتباط با وزارت خانه جداگانه در دولت قرار گیرد. بورگو به عنوان وزیر جدید منصوب شد. بورگو همچنان پیرو سیستم مالی بودجه بود و برای بهبود آن با چه گوارا همکاری نزدیکی داشت. هنگامی که چه گوارا در سال ۱۹۶۵ به جمهوری دموکراتیک کنگو رفت، بورگو را با نسخه ای از کاپیتال ترک گفت. بورگو برای آخرین بار در سال ۱۹۶۶، هنگامی که چه گوارا در حین تدارک برای مبارزه مخفی و اعزام به بولیوی بود با او دیدار کرد. بورگو در سال ۱۹۶۸ به عنوان وزیر شکر از سمتش کناره گیری کرد. اما به گفته گونزالو منتقد مشهور کوبا نویسنده کوبایی - آمریکایی ادعا کرده بود که بورگو توسط فیدل کاسترو اخراج گردید زیرا فیدل از عملکرد بورگو و احتمال دستیابی به سهمیه شکر در سال ۱۹۷۰ عصبانی شده بود. کاسترو و بورگو ادعای گونزالز را به طور کامل رد کرده اند. سرانجام بورگو در سال ۱۹۷۳ دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه هاوانا کسب کرد.
... [مشاهده متن کامل]
