اُودایبا ( به ژاپنی: お台場 Odaiba ) شامل چندین جزیرهٔ مصنوعی است و در توکیو، پایتخت ژاپن واقع شده است. این جزایر مصنوعی در دههٔ ۱۸۵۰ و در اواخر دوره ادو به وجود آمده است. این جزایر مصنوعی به سه بخش مختلف توکیو متعلق هستند. بزرگترین آنها به نام زمین شمارهٔ ۱۳ که به آن دایبا نیز گفته می شود، توسط پل رینبو بریج به منطقهٔ میناتو متصل شده است. [ ۱]
نام اودایبا کنایه از دایبا ( 台 場، «آتشبار» / «قلعه» ) ، است که جزایر کوچکی را در نزدیکی آن تشکیل می دهد. آنها در سال ۱۸۵۳ توسط اگاوا هیده تاتسو برای محافظت از شوگون سالاری توکوگاوا ساخته شد تا از ادو در برابر حمله دریایی محافظت کند، تهدید اصلی کشتی های سیاه متیو سی. پری است که در همان سال وارد شده بود. در سال ۱۹۲۸، دای سان دایبا ( 第三 台 ref، آتشبار شماره ۳ ) بازسازی شد و به عنوان پارک متروپولیتن دایبا برای عموم مردم باز شد. [ ۲]
از ۱۱ آتشبار که در ابتدا برنامه ریزی شده بود، هفت پروژه ساختمانی آغاز شد، اما فقط شش آتشبار به پایان رسید. [ ۳] آتشبارهای شماره ۱ تا شماره ۳ در سال ۱۸۵۳ در هشت ماه به پایان رسید. ساخت شماره های ۴ تا ۷ در سال ۱۸۵۴ آغاز شد، اما فقط شماره های ۵ و ۶ تا پایان سال به پایان رسید. شماره های ۴ و ۷ رها شدند، به ترتیب ۳۰٪ و ۷۰٪ ناتمام بودند ( و به جای آن ) یک آتشبار زمینی جایگزین در نزدیکی گوتنیاما ساخته شد. با این حال، آنها ساخت شماره ۴ را در سال ۱۸۶۲ از سر گرفتند و سال بعد آن را به پایان رساندند. [ ۳]
تا اواسط دهه ۱۹۶۰، همه به جز دو قلعه ( شماره ۳ و ۶ ) یا برای تسهیل ناوبری کشتی برداشته شدند یا در بندر شیناگاوا و تنوزا قرار گرفتند. در سال ۱۹۷۹، «محل دفن زباله شماره ۱۳» ( اکنون میناتو - کو، توکیو، شیناگاوا - کو، توکیو و کوتو - کو، توکیو ) به پایان رسید و به پارک متصل شد که شماره ۳ قلعه بود. از طرف دیگر، شماره ۶ به منابع طبیعت واگذار شد ( تردد به آن ممنوع است ) .
اودایبا بین سه منطقهٔ میناتو، کوتو و شیناگاوا تقسیم شده است.
• دایبا ( به ژاپنی: 台場地区 daiba ) یا زمین شمارهٔ ۱۳ جزئی از میناتو
• آئومی ( به ژاپنی: 青海地区 Aomi ) بیشتر نواحی آن جزئی از کوتو است. همچنین بخشی از آن هیگاشی یاشیئو ( به ژاپنی: 東八潮 Higashi - Yashio ) نام دارد که که این بخش جزئی از شیناگاوا است.
• آری آکه کیتا ( به ژاپنی: 有明北地区 Ariake ) جزئی از کوتو
• آری آکه می نامی ( به ژاپنی: 有明南地区 Ariake ) جزئی از کوتو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام اودایبا کنایه از دایبا ( 台 場، «آتشبار» / «قلعه» ) ، است که جزایر کوچکی را در نزدیکی آن تشکیل می دهد. آنها در سال ۱۸۵۳ توسط اگاوا هیده تاتسو برای محافظت از شوگون سالاری توکوگاوا ساخته شد تا از ادو در برابر حمله دریایی محافظت کند، تهدید اصلی کشتی های سیاه متیو سی. پری است که در همان سال وارد شده بود. در سال ۱۹۲۸، دای سان دایبا ( 第三 台 ref، آتشبار شماره ۳ ) بازسازی شد و به عنوان پارک متروپولیتن دایبا برای عموم مردم باز شد. [ ۲]
از ۱۱ آتشبار که در ابتدا برنامه ریزی شده بود، هفت پروژه ساختمانی آغاز شد، اما فقط شش آتشبار به پایان رسید. [ ۳] آتشبارهای شماره ۱ تا شماره ۳ در سال ۱۸۵۳ در هشت ماه به پایان رسید. ساخت شماره های ۴ تا ۷ در سال ۱۸۵۴ آغاز شد، اما فقط شماره های ۵ و ۶ تا پایان سال به پایان رسید. شماره های ۴ و ۷ رها شدند، به ترتیب ۳۰٪ و ۷۰٪ ناتمام بودند ( و به جای آن ) یک آتشبار زمینی جایگزین در نزدیکی گوتنیاما ساخته شد. با این حال، آنها ساخت شماره ۴ را در سال ۱۸۶۲ از سر گرفتند و سال بعد آن را به پایان رساندند. [ ۳]
تا اواسط دهه ۱۹۶۰، همه به جز دو قلعه ( شماره ۳ و ۶ ) یا برای تسهیل ناوبری کشتی برداشته شدند یا در بندر شیناگاوا و تنوزا قرار گرفتند. در سال ۱۹۷۹، «محل دفن زباله شماره ۱۳» ( اکنون میناتو - کو، توکیو، شیناگاوا - کو، توکیو و کوتو - کو، توکیو ) به پایان رسید و به پارک متصل شد که شماره ۳ قلعه بود. از طرف دیگر، شماره ۶ به منابع طبیعت واگذار شد ( تردد به آن ممنوع است ) .
اودایبا بین سه منطقهٔ میناتو، کوتو و شیناگاوا تقسیم شده است.
• دایبا ( به ژاپنی: 台場地区 daiba ) یا زمین شمارهٔ ۱۳ جزئی از میناتو
• آئومی ( به ژاپنی: 青海地区 Aomi ) بیشتر نواحی آن جزئی از کوتو است. همچنین بخشی از آن هیگاشی یاشیئو ( به ژاپنی: 東八潮 Higashi - Yashio ) نام دارد که که این بخش جزئی از شیناگاوا است.
• آری آکه کیتا ( به ژاپنی: 有明北地区 Ariake ) جزئی از کوتو
• آری آکه می نامی ( به ژاپنی: 有明南地区 Ariake ) جزئی از کوتو
wiki: اودایبا