اوداء
لغت نامه دهخدا
اوداء. [ اَ وِدْ دا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ودید. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). محبان و دوستداران. ( از اقرب الموارد ). دوست دارندگان. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). || ج ِ وَدّ. ( منتهی الارب ). رجوع به «ود» و «ودید» شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید