اوحَد سبزواری، فخرالدین (سبزوار ۷۸۷ـ ۸۶۸ق)
دانشمند، منجّم، شاعر و ادیب ایرانی. از اعیان و از خاندان مستوفی سبزوار بود. در دانش های ریاضی، نجوم، ادب، طب و تاریخ مهارت داشت. هم روزگار حسین بایقرا و امیرعلی شیر نوایی بود و قصایدی در مدح آن دو سروده است، امّا بیشتر قصاید او در مدح ائمه (ع) است. با وجود فضل و حکمت و ثروت، درویش مسلک بود. تا پایان عمر مجرّد زیست. گویند ۱۰۰۰ جلد کتاب از فارسی و عربی گرد آورده بود و پس از اصلاح و مقابله، به خط خود نوشت. دیوان شعری از او باقی مانده است.
دانشمند، منجّم، شاعر و ادیب ایرانی. از اعیان و از خاندان مستوفی سبزوار بود. در دانش های ریاضی، نجوم، ادب، طب و تاریخ مهارت داشت. هم روزگار حسین بایقرا و امیرعلی شیر نوایی بود و قصایدی در مدح آن دو سروده است، امّا بیشتر قصاید او در مدح ائمه (ع) است. با وجود فضل و حکمت و ثروت، درویش مسلک بود. تا پایان عمر مجرّد زیست. گویند ۱۰۰۰ جلد کتاب از فارسی و عربی گرد آورده بود و پس از اصلاح و مقابله، به خط خود نوشت. دیوان شعری از او باقی مانده است.