اوتو هویبنر

اوتو هویبنر ( آلمانی: Otto Heubner؛ ۲۱ ژانویهٔ ۱۸۴۳ – ۱۷ اکتبر ۱۹۲۶ ) متخصص پزشکی داخلی، طب اطفال و استاد دانشگاه اهل آلمان بود.
وی دانش آموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه لایپزیگ بود و در سال ۱۸۶۷ دستیار کارل راینهولد آوگوست ووندرلیش در لایپزیگ شد. او بعدها یک بیمارستان کودکان بنیان نهاد و در سال ۱۸۹۱ به ریاست بخش پزشکی کودکان دست یافت. وی در سال ۱۸۹۴ به برلین رفت و درآنجا رئیس بخش اطفال بیمارستان شاریته شد.
هویبنر یکی از پدران رشتهٔ پزشکی کودکان است. او علاوه بر مشارکت های مهمش در زمینهٔ بیماری های عفونی و بیماری های گوارشی، نفش به سزایی در کاهش مرگ ومیر نوزادان بیمارستان شاریته داشت و روش های عاری از عفونت و استریل را در این بیمارستان پیش گرفت.
هویبنر با همکاری ماکس روبنر، به پژوهش دربارهٔ متابولیسم انرژی در نوزادان پرداخت و مفهوم «ضریب تغذیه» را مطرح کرد. [ ۱] او در کنار ادوارد هاینریش هینوخ از نخستین کسانی بود که از آنتی توکسین دیفتری که اخیراً توسط امیل آدولف فون برینگ ساخته شده بود، استفاده کرد. او همچنین یکی از نخستین کسانی بود که «التهاب پوشش درونی سرخرگ در اثر سیفلیس» را شرح داد که امروزه به نام «بیماری هویبنر» شناخته می شود. [ ۲] همچنین «سرخرگ هویبنر» هم نامش را از این پزشک می گیرد و یکی از سرخرگ های مغزی است که از محل اتصال بخش های A1 و A2 سرخرگ مغزی پیشین منشعب می شود.