اوتمار هیتسفلد ( به آلمانی: Ottmar Hitzfeld ) ( زادهٔ ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹ در لوراخ، بادن - وورتمبرگ ) بازیکن پیشین و مربی بازنشستهٔ فوتبال اهل آلمان است.
وی به عنوان یکی از بزرگترین و پرافتخارترین مربیان تاریخ جهان و المانشناخته میشود. دوران اوج وی در باشگاه فوتبال بایرن مونیخ همراه میشود که توانست این تیم را برای سالهای متمادی به قدرت بزرگ اروپا تبدیل کند.
وی در دهه ۶۰ میلادی برای تیمهای لوراخ و اشتیتن که هر دو در لیگ دسته دو آلمان بودند، بازی می کرد. وی در سال ۱۹۷۱ راهی بازل سوئیس شد تا برای آن تیم بازی کند و در سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ توانسته فاتح لیگ سوئیس شود و با ۱۸ گل زده در سال ۱۹۷۳ آقای گل لیگ سوئیس شد. البته در سال ۱۹۷۵ جام حذفی آن کشور را هم به دست آورد. در سال ۱۹۷۵ هیتزفیلد از بازل جدا شد و به تیم اشتوتگارت در اوبرلیگا آلمان پیوست. او در ۵۵ مسابقه توانست ۳۳ گل برای اشتوتگارت به ثمر برساند و جالب توجه این که تنها در یک مسابقه ۶ گل زد که در آلمان یک رکورد محسوب می شود و تاکنون دست نخورده باقی مانده است و بدین شکل اشتوتگارت راهی بوندسلیگا شد. وی پس از سه سال حضور در اشتوتگارت، دوباره راهی سوئیس شد تا برای تیمهای لوگانو و لوزن سوئیس بازی کند و سرانجام در سال ۱۹۸۳ در ۳۴ سالگی از دنیای فوتبال در نقش بازیکن خداحافظی کرد.
نقطه روشن در دوران بازیگری هیتزفیلد در رده ملی، بازی در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۲ برای تیم ملی فوتبال آلمان غربی بود که اتفاقاً اولی هوینس مدیر اجرایی فعلی تیم فوتبال بایرن مونیخ در آن زمان هم بازی او بود. وی در بازی نیمه نهایی آن رقابتها که بین آلمان شرقی و آلمان غربی برگزار می شد و با برتری شرقیها ( ۳ بر ۲ ) به پایان رسید، یکی از دو گل تیمش را به ثمر رساند.
درست یک سال پس از بازنشستگی از فوتبال، او اولین تجربه مربیگری اش را با هدایت تیم اف. ث زاگ سوئیس کسب کرد و پس از آن هدایت تیم آرارو را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۸۸ با فتح جام حذفی سوئیس به همراه آرارو، اولین عنوان مربیگری اش را به دست آورد و بلافاصله راهی تیم سرشناس سوئیس یعنی گراس هاپرز شد و از آن جا به بعد بود که هیتزفیلد به یک چهره سرشناس در دنیای مربیگری مبدل شد. او در چهار فصل چهار عنوان قهرمانی لیگ سوئیس را به دست آورد و از سال ۱۹۹۱دوباره به بوندس لیگا آمد و سرمربی تیم دورتموند شد. اوج درخشش او در فاصله سالهای ۱۹۹۵تا ۲۰۰۱ به شمار می آید که طی آن ۲ عنوان اولی بوندسلیگا با بورسیا دورتموند و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا که با غلبه بر یوونتوس حاصل شد، از سال ۱۹۹۸ سرمربی بایرن مونیخ شد و موفق به کسب قهرمانی لیگ قهرمانان ۲۰۰۱ و جام بین قاره ای و نایب قهرمانی ۱۹۹۹ اروپا و نیز چند قهرمانی در بوندسلیگا و جام حذفی آلمان شد. اواخر سال ۲۰۰۶ به بایرن مونیخ بازگشت و موفق شد در فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷ بایرن را برای بیست و یکمین بار قهرمان بوندس لیگا و جام حذفی این کشور نماید. او پس از ارنست هاپل اتریشی بعنوان دومین فردی بود که توانست با دو تیم مختلف ( بورسیا دورتموند و بایرن مونیخ ) ، فاتح لیگ قهرمانان اروپا گردد؛ در سالهای بعد، ژوزه مورینیو ( با دو تیم پورتو و اینترمیلان ) ، کارلو آنچلوتی ( با دو تیم آث میلان و رئال مادرید ) ، یوپ هاینکس ( با دو تیم رئال مادرید و بایرن مونیخ ) و پپ گواردیولا ( با دو تیم بارسلونا و منچسترسیتی ) نیز توانستند چنین موفقیتی را تکرار نمایند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی به عنوان یکی از بزرگترین و پرافتخارترین مربیان تاریخ جهان و المانشناخته میشود. دوران اوج وی در باشگاه فوتبال بایرن مونیخ همراه میشود که توانست این تیم را برای سالهای متمادی به قدرت بزرگ اروپا تبدیل کند.
وی در دهه ۶۰ میلادی برای تیمهای لوراخ و اشتیتن که هر دو در لیگ دسته دو آلمان بودند، بازی می کرد. وی در سال ۱۹۷۱ راهی بازل سوئیس شد تا برای آن تیم بازی کند و در سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ توانسته فاتح لیگ سوئیس شود و با ۱۸ گل زده در سال ۱۹۷۳ آقای گل لیگ سوئیس شد. البته در سال ۱۹۷۵ جام حذفی آن کشور را هم به دست آورد. در سال ۱۹۷۵ هیتزفیلد از بازل جدا شد و به تیم اشتوتگارت در اوبرلیگا آلمان پیوست. او در ۵۵ مسابقه توانست ۳۳ گل برای اشتوتگارت به ثمر برساند و جالب توجه این که تنها در یک مسابقه ۶ گل زد که در آلمان یک رکورد محسوب می شود و تاکنون دست نخورده باقی مانده است و بدین شکل اشتوتگارت راهی بوندسلیگا شد. وی پس از سه سال حضور در اشتوتگارت، دوباره راهی سوئیس شد تا برای تیمهای لوگانو و لوزن سوئیس بازی کند و سرانجام در سال ۱۹۸۳ در ۳۴ سالگی از دنیای فوتبال در نقش بازیکن خداحافظی کرد.
نقطه روشن در دوران بازیگری هیتزفیلد در رده ملی، بازی در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۲ برای تیم ملی فوتبال آلمان غربی بود که اتفاقاً اولی هوینس مدیر اجرایی فعلی تیم فوتبال بایرن مونیخ در آن زمان هم بازی او بود. وی در بازی نیمه نهایی آن رقابتها که بین آلمان شرقی و آلمان غربی برگزار می شد و با برتری شرقیها ( ۳ بر ۲ ) به پایان رسید، یکی از دو گل تیمش را به ثمر رساند.
درست یک سال پس از بازنشستگی از فوتبال، او اولین تجربه مربیگری اش را با هدایت تیم اف. ث زاگ سوئیس کسب کرد و پس از آن هدایت تیم آرارو را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۸۸ با فتح جام حذفی سوئیس به همراه آرارو، اولین عنوان مربیگری اش را به دست آورد و بلافاصله راهی تیم سرشناس سوئیس یعنی گراس هاپرز شد و از آن جا به بعد بود که هیتزفیلد به یک چهره سرشناس در دنیای مربیگری مبدل شد. او در چهار فصل چهار عنوان قهرمانی لیگ سوئیس را به دست آورد و از سال ۱۹۹۱دوباره به بوندس لیگا آمد و سرمربی تیم دورتموند شد. اوج درخشش او در فاصله سالهای ۱۹۹۵تا ۲۰۰۱ به شمار می آید که طی آن ۲ عنوان اولی بوندسلیگا با بورسیا دورتموند و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا که با غلبه بر یوونتوس حاصل شد، از سال ۱۹۹۸ سرمربی بایرن مونیخ شد و موفق به کسب قهرمانی لیگ قهرمانان ۲۰۰۱ و جام بین قاره ای و نایب قهرمانی ۱۹۹۹ اروپا و نیز چند قهرمانی در بوندسلیگا و جام حذفی آلمان شد. اواخر سال ۲۰۰۶ به بایرن مونیخ بازگشت و موفق شد در فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷ بایرن را برای بیست و یکمین بار قهرمان بوندس لیگا و جام حذفی این کشور نماید. او پس از ارنست هاپل اتریشی بعنوان دومین فردی بود که توانست با دو تیم مختلف ( بورسیا دورتموند و بایرن مونیخ ) ، فاتح لیگ قهرمانان اروپا گردد؛ در سالهای بعد، ژوزه مورینیو ( با دو تیم پورتو و اینترمیلان ) ، کارلو آنچلوتی ( با دو تیم آث میلان و رئال مادرید ) ، یوپ هاینکس ( با دو تیم رئال مادرید و بایرن مونیخ ) و پپ گواردیولا ( با دو تیم بارسلونا و منچسترسیتی ) نیز توانستند چنین موفقیتی را تکرار نمایند.
wiki: اوتمار هیتسفلد