اوت کوتور

اوت کوتور ( به فرانسوی: Haute Couture ) عبارتی فرانسوی به معنای «دوزندگی بالا» یا «دوخت در سطح بالا» یا «فشن سطح بالا» است و به خلق و ایجاد پوشاک و لباس های انحصاری و سفارشی در صنعت طراحی مد گفته می شود. اوت کوتور همان مُد سطح بالا و درجه یک است که پوشاک آن از ابتدا تا انتها با دست و با پارچه های مرغوب و با کیفیت بالا و گران قیمت که اغلب پارچه هایی غیرمعمولی هستند و با دقت بسیار زیاد در جزئیات و توسط دوزندگان مجرب و توانا دوخته می شوند؛ این کار وقت گیر است و مستلزم تکنیک های دوخت و دوز دستی ویژه ای است. کلمه «کوتور» در ( زبان فرانسه=کوتوغ ) به معنای «دوزندگی یا دوخت و دوز» است ولی ممکن است به فشن، خیاطی یا سوزن دوزی نیز تعبیر شود و همچنین به عنوان مخفف کلمه «اوت کوتور» بکار می رود. کلمه «اوت» در زبان فرانسه به معنای «بالا» است. لباسی که اوت کوتور است اغلب مختص یک مشتری و مطابق با اندازه های او دوخته می شود. با توجه به اینکه زمان، هزینه و مهارت برای هر لباس اوت کوتور صرف می شود، لباس های اوت کوتور برچسب قیمت ندارند و البته در این سطح از دوزندگی قیمت اهمیتی برای مشتری ندارد. [ ۱]
واژه «اوت کوتور» یا «دوخت سفارشی» در اصل به آثار چارلز فردریک ورث که در نیمه قرن نوزدهم میلادی در پاریس تولید می شد گفته می شود. در دوران مدرن فرانسه، اوت کوتور نام محفوظی است که فقط شرکت هایی که دارای استانداردهای تعریف شده ای هستند می توانند از آن استفاده کنند؛ ولی این واژه در کل توصیفی از پوشاک را ارائه می دهد که در سطح بالای مُد و به صورت سفارشی و دست دوز تهیه می شوند، چه در پاریس تهیه شده باشند، چه در پایتخت های دیگر مُد مانند لندن، میلان، نیویورک یا توکیو. در هر صورت این عبارت همچنین به مزون فشن یا طراحان فشنی گفته می شود که پوشاک و لباس های انحصاری و خاصی خلق می کنند و با پوشاک آماده یا ماشینی ( به انگلیسی ready - to - wear یا به فرانسه prêt - à - porter ) تفاوت دارد.
معیارهای اوت کوتور در سال ۱۹۴۵ مقرر شدند و در سال ۱۹۹۲ بروزرسانی شدند. برای آنکه مزونی حق آن را داشته باشد که خود را "مزون کوتور" بنامد و از عبارت اوت کوتور در تبلیغات خود یا هر مورد دیگری استفاده کند، باید قوانین اتاق صنفی اوت کوتور که قوانین ویژه ای است را رعایت نماید که به شرح زیر هستند:
• برای مشتریان خصوصی، با یک یا دو بار پرو کردن، پوشاک سفارشی طراحی نماید؛
• کارگاه ( آتلیه ) ای در پاریس داشته باشد که حداقل ۱۵ کارمند در آن به صورت تمام وقت کار کنند؛
• حداقل ۲۰ کارمند فنی تمام وقت در حداقل یک کارگاه ( آتلیه ) داشته باشد؛
• در هر فصل مُد ( دو بار، در ماه ژانویه و ژوئیه هر سال ) ، یک کلکسیون از حداقل ۵۰ طراحی بدیع لباس شب و پوشاک روز برای عموم به نمایش بگذارد.