اوبینیه تیودور آگریپا دو. اوبینْیه، تِئودور آگریپا دو (۱۵۵۲ـ۱۶۳۰)(Aubigne, Theodore Agripa d’)
(یا: دوبینیه) شاعر و ناخدای هوگنو، جدلی و مورّخ سرشناس فرانسوی عصر خود در اواخر قرن ۱۶. پس از تحصیل در پاریس، اورلئان، ژنو، و لیونبه نیروهای هوگنو پیوست و در سراسر دورۀ جنگ های مذهبی در میدان نبرد و شورای جنگ خدمت کرد. بعدها از برادران هوگنوی خود جدا شد و از ۱۶۲۰ در ژنو سکونت گزید. در میان آثار منثور اوبینیه، ماجراهای بارون دو فاینِسته(۱۶۱۷) بیانگر دیدگاه هایش دربارۀ زندگی و منش افراد است.تاریخ جهان(۱۶۱۰) به تاریخ دوره ای از ۱۵۵۳ تا ۱۶۰۲ و نیز مرگ هانری چهارم می پردازد. این اثر گزارش زندۀ رویدادهایی است که وی شاهدشان بوده است. اوبینیه در منظومۀ بزرگ هفت بخشیمصیبت زدگان(۱۶۱۶) به بیان عدالت خداوند می پردازد؛ و تنگ نظری فرقه ای را نشان می دهد. تحقیقات جدید در ادبیات باروکعلاقه به اشعار عاشقانۀ وی را زنده کرده که در مجموعۀبهار(۱۵۷۰ـ۱۵۷۳) گردآمده است.
(یا: دوبینیه) شاعر و ناخدای هوگنو، جدلی و مورّخ سرشناس فرانسوی عصر خود در اواخر قرن ۱۶. پس از تحصیل در پاریس، اورلئان، ژنو، و لیونبه نیروهای هوگنو پیوست و در سراسر دورۀ جنگ های مذهبی در میدان نبرد و شورای جنگ خدمت کرد. بعدها از برادران هوگنوی خود جدا شد و از ۱۶۲۰ در ژنو سکونت گزید. در میان آثار منثور اوبینیه، ماجراهای بارون دو فاینِسته(۱۶۱۷) بیانگر دیدگاه هایش دربارۀ زندگی و منش افراد است.تاریخ جهان(۱۶۱۰) به تاریخ دوره ای از ۱۵۵۳ تا ۱۶۰۲ و نیز مرگ هانری چهارم می پردازد. این اثر گزارش زندۀ رویدادهایی است که وی شاهدشان بوده است. اوبینیه در منظومۀ بزرگ هفت بخشیمصیبت زدگان(۱۶۱۶) به بیان عدالت خداوند می پردازد؛ و تنگ نظری فرقه ای را نشان می دهد. تحقیقات جدید در ادبیات باروکعلاقه به اشعار عاشقانۀ وی را زنده کرده که در مجموعۀبهار(۱۵۷۰ـ۱۵۷۳) گردآمده است.