اوبرون

اوبرون (اخترشناسی). اوبِرون (اخترشناسی)(Oberon)
در اخترشناسی، قمر بزرگ سیارۀ اورانوس، و شانزدهمین قمر شناخته شده از سمت این سیاره. تقریباً هر۱۳.۵ روز زمینی یک بار اورانوس را در فاصلۀ تقریبی ۵۸۳هزار کیلومتری دور می زند و دورترین قمر شناخته شدۀ این سیاره است. مدار این قمر دایره ای و موازی با استوای اورانوس است. از آن جا که استوای سیارۀ اورانوس نسبت به مدار آن بر گرد خورشید مایل است، مدارهای اوبرون و دیگر قمرهای اورانوس تقریباً عمود بر مدار بیشتر سیاره های منظومۀ خورشیدی اند. اوبرون کروی شکل است و قطر آن را حدود ۱۵۲۰ کیلومتر، تقریباً نصف قطر ماه، برآورد کرده اند. از نظر بزرگی دومین قمر بزرگ اورانوس است و اندازۀ چگالی آن نشان می دهد که نیمی از آن را یخ، و نیم دیگر را هسته ای سنگی تشکیل داده است. سطح اوبرون به شدت دهانه دهانه است و دهانه های بزرگ متعدد از سن زیاد آن حکایت می کنند. ترک های پوستۀ یخی، پوشش بخش نیمکرۀ جنوبی اوبرون را جابه جا کرده است. در لبۀ عکس هایی که کاوشگر وُیجر۲ از اوبرون برداشت (۱۹۸۶)، کوه منفردی با حدود شش کیلومتر ارتفاع دیده می شود. لایه های بالایی اوبرون تیره است، اما سیّارک هایی که به قمر برخورد کرده اند، گاهی به لایۀ یخی درخشان زیرین آن نفوذ کرده اند. ظاهراً مواد زیر لایه های درخشان یخی تیره رنگ اند، زیرا کفِ بسیاری از دهانه های آن تیره است و گویی که این دهانه ها با موادی از درون قمر پر شده اند. مواد تیره رنگ کف دهانه ها گواه فعالیت های تازۀ زمین شناختی در این قمرند. اوبرون را اخترشناس بریتانیایی، سِر ویلیام هرشل، کشف کرد و نام یکی از شخصیت های نمایش نامۀ رویای شب نیمۀ تابستان، اثر ویلیام شکسپیر، را بر آن گذاشت. او سنّت نام گذاری قمرهای اورانوس بر اساس نام شخصیت های آثار شکسپیر را پی نهاد. ویژگی های شاخص سطح اوبرون را به نام مکان ها و قهرمانان تراژیک نمایش نامه های شکسپیر نامیده اند.

اوبرون (ادبیات). اوبِرون (ادبیات)(Oberon)
در فرهنگ مردم، شاه جن ها و پریان، و براساس رمانس فرانسوی هیوآن بوردوییدر قرن ۱۳م پسر نامشروع یولیوس سزاراست. شکسپیر در نمایش نامۀ رویای شب نیمۀ تابستانبه این شخصیت حیاتی دوباره بخشید. نام اوبرون برای نمایش منظومیاثر بن جانسون(۱۶۱۶)، حماسهای اثر کریستوف ویلاند(۱۷۸۰)، و اُپرایی از وبر(۱۸۲۶) نیز برگزیده شد.