اوبْراین، کِیت (۱۸۹۷ـ۱۹۷۴)(O\'Brien, Kate)
رمان نویس و نمایش نامه نویس ایرلندی، زادۀ لیمِریکدر کالج دانشگاه دوبلین تحصیل کرد و در لندن به روزنامه نگاری پرداخت. نخستین رمان او، بدون شنلم(۱۹۳۱)، جوایز هوتورندنو یادبود تیت بلکرا به دست آورد. رمان های اتاق انتظار(۱۹۳۴) و آخر تابستان(۱۹۴۳)، که صحنۀ رویدادهای آن ها ایالت کلراست، تصاویری هوشمندانه از خلق وخوی ایرلندی ها ترسیم می کنند. ازجمله رمان های دیگر اوست: مری لاول(۱۹۳۶)، دعا برای آدم خانه به دوش(۱۹۳۸)، و آن بانو(۱۹۴۶). از دیگر نمایش نامه های اوست: پل(۱۹۲۷) و پنجرۀ کلاس درس(۱۹۳۷). خدانگهدار اسپانیا(۱۹۳۷) سفرنامۀ اوست. آثار بعدی اوبراین نیز عبارت اند از گل های بهاری(۱۹۵۳)، ایرلند من(۱۹۶۲) و معرفی مهمان سرا(۱۹۶۳).
رمان نویس و نمایش نامه نویس ایرلندی، زادۀ لیمِریکدر کالج دانشگاه دوبلین تحصیل کرد و در لندن به روزنامه نگاری پرداخت. نخستین رمان او، بدون شنلم(۱۹۳۱)، جوایز هوتورندنو یادبود تیت بلکرا به دست آورد. رمان های اتاق انتظار(۱۹۳۴) و آخر تابستان(۱۹۴۳)، که صحنۀ رویدادهای آن ها ایالت کلراست، تصاویری هوشمندانه از خلق وخوی ایرلندی ها ترسیم می کنند. ازجمله رمان های دیگر اوست: مری لاول(۱۹۳۶)، دعا برای آدم خانه به دوش(۱۹۳۸)، و آن بانو(۱۹۴۶). از دیگر نمایش نامه های اوست: پل(۱۹۲۷) و پنجرۀ کلاس درس(۱۹۳۷). خدانگهدار اسپانیا(۱۹۳۷) سفرنامۀ اوست. آثار بعدی اوبراین نیز عبارت اند از گل های بهاری(۱۹۵۳)، ایرلند من(۱۹۶۲) و معرفی مهمان سرا(۱۹۶۳).
wikijoo: اوبراین،_کیت_(۱۸۹۷ـ۱۹۷۴)