اوبار

لغت نامه دهخدا

اوبار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ وَبَر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( دهار ).
- ذوات الاوبار ؛ کرک وَران مقابل ذوات الاصواف پشم وَران. ( از یادداشت مرحوم دهخدا ).

اوبار. [ اَ ] ( نف ) چیزی بگلو فروبرنده و بلعکننده را گویند. || هر چیز که فرورود یعنی بلع شود. ( برهان ) ( آنندراج ) ( غیاث ) ( ناظم الاطباء ). || هر جانوری که جانور زنده را فروببرد گویند اوبارید. ( برهان ) ( آنندراج ) ( مؤید الفضلاء ). مخفف اوبارنده.
- جان اوبار ؛ جان ستان :
گشت بی نور و ماند بی حرکت
از نهیب حسام جان اوبار.
مسعودسعد.
- جگراوبار ؛ فروبرنده و بلعکننده جگر. مجازاً کشنده و نابود کننده :
می جهد همچو کبوتر دل شاهان جهان
که خدنگ جگراوبار تو چون شاهین است.
امیرمعزی.
- نهنگ اوبار ؛ بلعکننده نهنگ :
آن روض دوزخ بار بین حورزبانی سار بین
بحر نهنگ اوبار بین آهنگ اعدا داشته.
خاقانی ( دیوان سجادی ص 386 ).
|| ( اِ ) به معنی آتش غالب. ( مؤید )( برهان ) ( از آنندراج ). || زهر مهلک. ( برهان ) ( مؤید الفضلاء ) ( آنندراج ). || خانه و سرا. ( برهان ) ( مؤید الفضلاء ) ( آنندراج ) ( از غیاث ) ( ناظم الاطباء ).

اوبار. ( اِ ) بضم همزه ناله و زاری. ( از برهان ) ( هفت قلزم ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

جمع وبر ۱ - شوخها چرکها . ۲ - زواید پوست بدن از قبیل چرک و مو در انسان و پشم در حیوان .
بضم همزه ناله و زاری

فرهنگ معین

( اَ ) (اِفا. ) = اوبارنده . اوباشتن . اباریدن : بلع کننده ، بلعنده .

فرهنگ عمید

۱. = اوباردن
۲. اوبارنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): جگراوبار، جهان اوبار.

گویش مازنی

/ow baar/ تره بار

پیشنهاد کاربران

برابرپارسیِ واژگانِ زیر از زبانِ آلمانی، واژه ی " اُباشتن/اُبار - " می باشد:
1 - verschlingen : بلعیدن، فروبردن، غورت دادن
2 - anfuellen: پُرکردن، انباشتن
نکته: واژه یِ "غورت" واژه ای پارسی از ریشه یِ اوستایی "گَر:gar" به معنایِ "بلعیدن" می باشد که ریشه یِ واژگانی همچون " گلو" و تکواژِ نخست واژه یِ " گریبان" نیز می باشد. این واژه حتی از زبانِ بیگانه ای دوباره به زبانِ پارسی بازگردانده نشده است، چراکه دگرگونی هایِ آواییِ رُخ داده همگی ایرانی ( وبویژه اوستایی ) است.
...
[مشاهده متن کامل]

. . . . . . . .
پی نوشت درباره یِ واژه یِ " اُباشتن/اُبار - ":
چنانکه می دانید واژه یِ "اُباشتن/اُبار - " در زبانِ پهلوی به ریختِ "اوپارتَن: ōpārtan" بوده است که به ریختهایِ " اوباشتن:ōbāštan" و "اوباردن:ōbārdan" نیز در پارسیِ میانه در دسترس بوده است؛ در آنها "او:ō" پیشوند است و باید بدانید که این پیشوند در زبانِ پارسیِ نو به ریختِ "اُ:o" می آید، چنانکه واژه یِ " اوفتادن: ōftadan" به ریختِ " اُفتادن" درآمده است. از سویِ دیگر، ما با فعلِ "باشتن/بار - " در واژه یِ "انباشتن/انبار - " ( با پیشوندِ "اَن - " ) آشنایی داریم. پس در زبانِ پارسیِ نو خواهیم داشت: "اُباشتن/اُبار - ".
. . . . . . . .
پَسگشت:
روبرگِ 176 از نبیگ " پژوهش هایِ پارسی:PERSISCHE STUDIEN" ( م. هوبشمان )

اوبار
منبع. عکس فرهنگ پاشنگ
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
...
[مشاهده متن کامل]

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

اوباراوباراوباراوبار

پس بیوبارید ایشان را همه
نه شبان را هشت زنده نه رمه .
رودکی .
بدشت ار بشمشیر بگزاردم
از آن به که ماهی بیوباردم .
رودکی .
ابار ( اوبار ) : در اوستا hubara به چم دارنده ی بر نیک و یونانیها آن را obares نوشته اند . نام دوست کوروش به نوشته ی کتزیاس و همچنین نام یکی از سرداران کوروش ( 240 پیرنیا )
به نقل از صفحه ی 20 کتاب گنجینه ی نامهای ایرانی
...
[مشاهده متن کامل]

منبع :
گنجینه ی نامهای ایرانی
نویسنده : مهربان گشتاسپ پور پارسی
ناشر : سازمان انتشارات فروهر
تیراژ : 2000 نسخه
چاپ دوم 1362
چاپخانه رشدیه