آوانسیان آربی. آوانِسیان، آربی (اصفهان ۱۳۲۰ش)
آوانِسیان، آربی
نمایش نامه نویس ایرانی و کارگردان تئاتر. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار پیتر بروک در مرکز تجربیات بین المللی پژوهش های تئاتری به فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ارگاست در پنجمین جشن هنر شیراز، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، گروه بازیگران شهر را تشکیل داد. آوانسیان در لندن تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند لبئوس به نامِ تائوس (۱۳۴۷) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش نامه هایی از استریندبرگ، ایبسن، بکت و هانتکه را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو از عباس نعلبندیان، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از مهین تجدّد؛ انسان، حیوان، تقوا؛ باغ آلبالو نوشتۀ آنتون چخوف؛ سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...، از مهین تجدّد؛ و روزهای خوش اثر ساموئل بکت. آوانسیان فیلم چشمه (۱۳۵۰) را نیز ساخته است. او هم اکنون در فرانسه اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است.
آوانِسیان، آربی
نمایش نامه نویس ایرانی و کارگردان تئاتر. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار پیتر بروک در مرکز تجربیات بین المللی پژوهش های تئاتری به فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ارگاست در پنجمین جشن هنر شیراز، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، گروه بازیگران شهر را تشکیل داد. آوانسیان در لندن تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند لبئوس به نامِ تائوس (۱۳۴۷) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش نامه هایی از استریندبرگ، ایبسن، بکت و هانتکه را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو از عباس نعلبندیان، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از مهین تجدّد؛ انسان، حیوان، تقوا؛ باغ آلبالو نوشتۀ آنتون چخوف؛ سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...، از مهین تجدّد؛ و روزهای خوش اثر ساموئل بکت. آوانسیان فیلم چشمه (۱۳۵۰) را نیز ساخته است. او هم اکنون در فرانسه اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است.
wikijoo: آوانسیان،_آربی_(اصفهان_۱۳۲۰ش)