اواقی

لغت نامه دهخدا

اواقی. [ اَ ] ( ع اِ ) نی جولاهه که بر آن پود میباشد. || ج ِ واقیة. رجوع به واقیه شود. || ج ِ اوقیة. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ). و آن چهل درم سنگ باشد. ( آنندراج ).

اواقی. [ اَ قی ی ] ( ع اِ ) ج ِ اوقیه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ماده قبل شود.

فرهنگ فارسی

جمع اوقیه
جمع اوقیه

پیشنهاد کاربران

بپرس