اواغی. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ آغیه ، جویچه ای که برای آبیاری سوی کشت آرند. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). ج ِ اوغیه و جوهری آنرا گویا جمع واغیه گرفته. ( از اقرب الموارد ). || شرینه که در کشتزار افتد. ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
