( آوازه خوان ) آوازه خوان. [زَ / زِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) آنکه شغلش خواندن آواز است. مُغنی. خواننده. قوال. خنیاگر. || مغنیه. مطربه. عالمه. قینه ( چون خواننده زن باشد ).
( آوازه خوان ) ‹آوازخوان›۱. کسی که پیشه اش آوازه خوانی است، خواننده.۲. کسی که آواز خوب دارد و به همراه آهنگ خوب می خواند.
