اواده

در پارسی میانه، آواده بمعنای نسل و اخلاف بکار می رفته است. این واژه در ترکیب خانواده دیده می شود، که در اصل مرکب است از خانه و آواده بمعنای نسل.
منبع: A Concise Pahlavi Dictionary by D. N Mackenzie