اوابد. [ اَ ب ِ ] ( ع اِ )ج ِ آبده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). جانور وحشی از این جهت که چون اغلب اوقات بمرگ طبیعی نمی میرد بلکه بکشتن و اهلاک دیگران ، گویا جاودانه است. ( آنندراج ). رمندگان و اسبی که بدو صید کنند. ( مهذب الاسماء ): چنانکه مجال جولان بر اوابد وحوش ممکن نباشد. ( جهانگشای جوینی ). || قافیه های غریب در شعر. قافیه غیر مشهوره. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || بلا و سختی که ذکر آن همیشه باقی ماند. ( آنندراج ).
