اهوز

لغت نامه دهخدا

اهوز. [ اَ هَْوَ ] ( اِخ ) نام تیراندازی بوده بغایت قادرانداز در زمان انوشیروان ، گویند با سیف ذویزن همراه شده بود، پادشاه حبشه را به تیر نخست کشت و ملکش را گرفت. ( برهان ) ( هفت قلزم ). کلمه محرف «وهرز» و «اوهزر» است.

پیشنهاد کاربران