اهه
لغت نامه دهخدا
( اهة ) اهة. [اَ هَ هََ ] ( ع اِ ) اندوه و ناله. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و در دعای بر انسان گویند: اهة لک. ( از ناظم الاطباء ). || ( مص ) ناله کردن. آه گفتن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). آه کشیدن از اندوه. ( مؤید ). اِهَّة. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
اندوه و ناله
گویش مازنی
/eha/ اه اه & ا ا & لفظ اشاره به نزدیک
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید