اهنع

لغت نامه دهخدا

اهنع. [ اَ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) پست گردن و خمیده قامت کوتاه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). آنکه گردن وی فرونشسته بود. ( از تاج المصادر بیهقی ). هامون گردن. ( خلاص ). || آنکه بر زین درست نتواند نشست و بچپ و راست مایل باشد. || پسر زن گرامی نژاد که از بنده آزاد زاده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران