( آهنجه ) آهنجه. [ هََ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) ریسمانی که جولاهان در آخر کار بندند و بر سقف خانه استوار کنند. ( السامی فی الاسامی ). هو الرسن الذی یجر به الغزل حالة المسح فی الصخر و غیرها. ( فرهنگ شعوری ، از مشکلات ) : ز تشریف صاحب بگویم که من بفریادم از صاحب مخزنش تو خود حله برگیر بر قد حور ببغداد خلد برین معدنش ز آغاز جبریل آهنجه کار بفرجام ادریس ما کوزنش.
اثیر اخسیکتی.
|| پهناکش. محبره.
فرهنگ عمید
( آهنجه ) از ادوات پارچه بافی شامل ریسمانی که در دستگاه بافندگی به سقف بسته می شود.