آهن چوب صحرایی. آهن چوب صحرایی ( نام علمی: Olneya tesota ) یک درخت گلدار چند ساله از خانواده باقلاییان، حبوبات ( نخود، لوبیا و غیره ) است. آهن چوب صحرایی نام رایج این نوع درخت است که در بیابان های سونورا و موهاوی در جنوب غربی ایالات متحده و شمال غربی مکزیک یافت می شود. این درخت به دلیل چوب سخت و سنگین خود که به رنگ قهوه ای مایل به قرمز است، به نام «پالو فیررو» ( چوب آهن ) شناخته می شود. از چوب این درخت برای ساخت تیر، مبلمان، و سایر اشیاء استفاده می شود.
درخت آهن چوب بیابانی به صورت درختچه یا درختی بزرگ رشد می کند و به ارتفاع حدود ۱۰ متر ( ۳۳ فوت ) و قطر تنه ای حدود ۶۰ سانتی متر ( ۲۴ اینچ ) می رسد. در موارد استثنایی، در مناطق حفاظت شده بزرگتر با آبراهه های وسیع تر، می تواند به ارتفاع و تنه حجیم تری دست یابد.
پوست درخت های جوان تر خاکستری، براق و صاف است، اما در درخت های مسن تر، پوست شکسته و باز می شود. این درخت همیشه سبز است، اما اگر دما به زیر ۲ درجه سانتی گراد ( ۳۶ درجه فارنهایت ) برسد، ممکن است برگ های خود را از دست بدهد. در شرایط خشکسالی طولانی مدت، برگ ها ریخته می شوند.
برگ های درخت آهن چوب بیابانی به رنگ سبز متمایل به آبی و شانه ای مرکب هستند. آن ها روی محور برگ ( دمبرگ ) به طول ۱۵ سانتی متر ( ۶ اینچ ) با ۶ تا ۹ برگچه ( یا گاهی تا ۱۵ برگچه با ۷ برگچه روبه رو و یک برگچه انتهایی ) که هر کدام اندازه ای بین ۰٫۷ تا ۲٫۵ سانتی متر ( ۱/۴ تا ۱ اینچ ) دارند، قرار گرفته اند. در قاعده هر دمبرگ برگ شانه ای، دو خار به طول حدود ۱ سانتی متر ( ۳/۸ اینچ ) وجود دارد.
زمان گلدهی این درخت از اواخر فروردین/اردیبهشت تا خردادماه است. گل ها دارای ۵ گلبرگ با اندازه های نابرابر با رنگ های بنفش متوسط، قرمز ارغوانی یا سفید تا صورتی کم رنگ هستند. غلاف های بذر ۵ تا ۸ سانتی متر ( ۲ تا ۳ اینچ ) طول دارند و زمانی که بذرها کاملاً برسند، به رنگ قهوه ای مایل به قرمز روشن در می آیند.
دو گونه دیگر، Palo Verde آبی ( Parkinsonia florida ) و اقاقیای چنگالی ( Acacia constricta ) ، غلاف های بذر مشابه قرمز روشن/قهوه ای دارند. غلاف های بذر اقاقیای چنگالی کوتاه تر و به شکل J هستند.



این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدرخت آهن چوب بیابانی به صورت درختچه یا درختی بزرگ رشد می کند و به ارتفاع حدود ۱۰ متر ( ۳۳ فوت ) و قطر تنه ای حدود ۶۰ سانتی متر ( ۲۴ اینچ ) می رسد. در موارد استثنایی، در مناطق حفاظت شده بزرگتر با آبراهه های وسیع تر، می تواند به ارتفاع و تنه حجیم تری دست یابد.
پوست درخت های جوان تر خاکستری، براق و صاف است، اما در درخت های مسن تر، پوست شکسته و باز می شود. این درخت همیشه سبز است، اما اگر دما به زیر ۲ درجه سانتی گراد ( ۳۶ درجه فارنهایت ) برسد، ممکن است برگ های خود را از دست بدهد. در شرایط خشکسالی طولانی مدت، برگ ها ریخته می شوند.
برگ های درخت آهن چوب بیابانی به رنگ سبز متمایل به آبی و شانه ای مرکب هستند. آن ها روی محور برگ ( دمبرگ ) به طول ۱۵ سانتی متر ( ۶ اینچ ) با ۶ تا ۹ برگچه ( یا گاهی تا ۱۵ برگچه با ۷ برگچه روبه رو و یک برگچه انتهایی ) که هر کدام اندازه ای بین ۰٫۷ تا ۲٫۵ سانتی متر ( ۱/۴ تا ۱ اینچ ) دارند، قرار گرفته اند. در قاعده هر دمبرگ برگ شانه ای، دو خار به طول حدود ۱ سانتی متر ( ۳/۸ اینچ ) وجود دارد.
زمان گلدهی این درخت از اواخر فروردین/اردیبهشت تا خردادماه است. گل ها دارای ۵ گلبرگ با اندازه های نابرابر با رنگ های بنفش متوسط، قرمز ارغوانی یا سفید تا صورتی کم رنگ هستند. غلاف های بذر ۵ تا ۸ سانتی متر ( ۲ تا ۳ اینچ ) طول دارند و زمانی که بذرها کاملاً برسند، به رنگ قهوه ای مایل به قرمز روشن در می آیند.
دو گونه دیگر، Palo Verde آبی ( Parkinsonia florida ) و اقاقیای چنگالی ( Acacia constricta ) ، غلاف های بذر مشابه قرمز روشن/قهوه ای دارند. غلاف های بذر اقاقیای چنگالی کوتاه تر و به شکل J هستند.




wiki: آهن چوب صحرایی